Son gördüğüm de oldukça yorgun,hayata kırgın dı.Selam verdim,selamımı almağa
bile gücü kalmamıştı.Yürüyüş parkının tenha bir duvar dibinde saçları,üstü başı
darmadağın...benzi solgun ,boşlukta gezinen bakışları ile oturuyordu.
....Aslında önceki yıllarda kamu da görev yapmış ve emekliliğe ayrılıncaya kadar
düzgün bir yaşam sürmüş olduğu bilinirdi.Emeklilik sonrası her ne sebeptense aklı
nı yitirmiş.Tedavisinin/zaptedilmesinin sıkıcı,uzun süreçler alması ile ailesi de artık
olanlara yenik düşmüş.Bu vurdum duymazlığı fırsat olarak belleyen kadın evden kaç
mış.Hiç tanımadığı şehirlerden birinin acımasız sokaklarına,daha sonra da KURTLAR
SOFRASINA düşmüş.
....Konu bana aktarıldığında,her seferinde yaptığım gibi tüm yetkilileri bilgilendir
dim.Sokakta bir kadının ne büyük risk altında olduğunu defalarca anlattım.Ne yazık
hiç işe yaramadı.Duyarsızlık had safhada.Hani bana dokunmayan YILAN Hikayesi..
tıpkı o’nun gibi.Tedavisine devam etmesini sağlayacak,kendisini kötülerden ve de
kötülüklerden koruyacak kimseler yoktu yanında.Ara sıra uğrardı işletmeme,yemek
söyler,harçlık kordum eline .Sonra yine çeker giderdi bilinmeze.
....Sesi,soluğu duyulmazdı uzun zaman.Ta ki ...son kar mevsiminin o zifiri gecesine
değin.Arkadaşın biri getirdi haberini,yerel bir gazetenin beşinci sayfasında araya
sıkıştırılmış iki minik satır.ÖLDÜĞÜ YAZILIYDI..ÇAY BOYUNDA/VAHŞİCE.
....Sahibi de çıkmamış.Şimdi kimsesizler mezarlığında.İnsan hayatının ne denli ucuz
ne denli değersiz olduğunu görmek/bilmek için...fazla söze ne hacet.