Yaşıtım olan arkadaşlarımın tümü evlenmiş,çoluk çocuğa karışmış bir çoğunun
saçları bile beyazlamıştı doğrusu genç yaşta ihtiyarlamış bir görüntüleri vardı
bir dokun bin ah işit modunda yaşayıp gidiyorlardı arada sokakta karşılaştığımızda
aynı yaşlarda olmamıza rağmen ben onların yanında oldukça genç duruyordum hatta bana
arada takılıp oğlum sen hiç değişmedin ne biçim adamsın diye serzenişlerde bulunuyorlardı
bunda elbette bekar olmamın büyük etkisi vardı bekar olmak insana bütün oksijen kanallarını
sonuna kadar açıyordu gerçek anlamda özgürlüğün seni sarıp sarmaladığını ancak bekar olduğunda
anlayabiliyordun yada ben böyle hissediyordum olabilirdi hiç bir zaman aile kurmaktır çocuktur
gibi bir düşünce kafamda belirmediği gibi bunun özleminide çekmedim bilakis bu düşünce bana
her zaman ürkütücü gelmiştir yaşadığım toplumda ve yakın çevremde elbette taarruza geçen insanlar
vardı koro halinde evlensene sloganlarını dinlemekten ben yorulmuştum ama onlar tekrarlamaktan
bıkmamışlardı dıştan bakıldığında insanlar beni bir şeye benzetiyor olmalıydı kimbilir yakınları
için uygun bir damat adayı olarakta görebilirlerdi oysa ben dışı seni yakar içi beni yakar lafının
yaşayan bir örneğiydim herşeyden önce yalnızlığı çok seviyordum birliktelik duygusu kişiliğimde
kendine pek yer bulmuyordu toplum canlısı bir herif olmadığım için evlilik kurumu benim gibiler
için pimi çekilmiş saatli bir bombadan farksızdı ne zaman patlayacağını kimse bilemezdi tehlike
her an gelebilirdi o nedenle durup dururken bombanın pimini çekmenin alemi yoktu,bunu ben biliyordum
ama çevreme anlatma konusunda pek başarılı olamıyordum yerleşik toplumsal kurallar ve kalıplaşmış
bakış açılarının bir sağanak yağmur edasında üzerime üzerime gelmelerine şimdilik kafa tutuyordum
gerçi onlarla baş edebilirdim bu zaten alışık olduğum bir durumdu zira pek öyle kolay kolay yola
gelecek bir adam değildim,beni asıl korkutan onlar değildi daha önce hiç tanışmadığım Aşk duygusuydu
beni esareti altına aldığı zaman direnebilirmiydim ona karşı gelip evlenmeyeceğim diyebilirmiydim ?
bilemem tanımadığım bir duygunun üzerine ahkam kesemem,ama umarım beni düşüncelerimden vazgeçirecek
kadar güçlüdür ve ben kendimi ona herşeyimle teslim edebilirim...