MANİLERİMİZ

Maniler de edebi bir türdür. Türkü gibi, masal gibi halkımızın yaratıcı gücünün ürünüdür. Çorum dolaylarının manilerinden bir demet sunuyorum.

Ak kâğat kara kâğat
Ağlarım saat saat
Sen orada ben burada
Nasıl canan ırahat?

Kaşların kalem kalem
Param yok verem alam
Baban köle tutmuyor
Kapına köle olam

Sular akma bellemiş
Taşların arasından
Oğlan bakma bellemiş
Kaşların arsından

Pınarın başı kuyu
Uyu sevdiğim uyu
Niye sarhoş oluyon
İçitiğin üzüm suyu.

Duvar örülmem diyo
Çamur karılmam diyo
Emmim oğlu dururken
Yâda sarılmam diyo.

Bahçelerde bol hıyar
Boyun boyuma uyar
İkimiz bir boydayız
Ayırmaya kim kıyar

Kaşlarının yayından
Güzel olur soyundan
Kalk gidek emmim oğlu
Şu ellerin köyünden

Tepelerde gürgenlik
Ne hoş olur ergenlik
Ergenlikte yar sevmek
Bey değil bezirgenlik

Koyun kuzulayınca
Yaram sızılayınca
Ben seni bulamıyom
Gönlüm arzulayınca