Bugün ağlamaklı uyandım.
’Şimdi kim işe gidip hem hasta hem sorunlu insanlarla uğraşacak?
Allah’ım bu çıkmazdan beni kurtar,ağlamaktan yoruldum,onu beklemekten yoruldum,bitir bu işkenceyi artık yarab!’
-Nerdesin kızım şef seni sordu?
-Uyuya kalmışım...
-Yapma artık bunu kendine,bırak artık bırak!
Oluyor muki deniyorum .Hatta aklıma gelmesin diye o saçma komşuculuk oyununa bile dahil oldum.Of neyse.
-Bugün dosyadaki hastanın teminat sorunu sana kaldı hadi kolay gelsin.
-Kafamı oyalayacak her dosyayı ver bana bugün.
(kapı çalar)
-Kızım kayıt burdan mı yapılıyor?
-Hayır efendim siz hangi servise muayene olacaktınız?
-Nöroloji kızım.
-Ikinci kata çıkacaksınız efendim.
-Güzel kızım yüzün gülerken yüreğinin ve gözlerinin ağlaması revamı?
-Anlamadım amcacım?
-O güzel gözlerin ve yüreğin seni asla affetmez.Yüzünü güldürüp onları ağlatma yapma bunu kızım.
Amca çıktı ben on onbeş dakika kendime gelemedim.O dedeyi bulup konuşmalıydım.Hemen nöroloji servisini aradım.
-Alo ben muhasebeden bahar,oraya on dakika önce yaşlı bir hasta yönlendirdim,adını bilmiyorum.Rica etsem bakarmısınız hala orda mı?
-Hemen bakıyorum bahar hanim.Aaa evet kayıt gözüküyor ama muayene olmamış.
-Lütfen asistanlara sorar mısınız gören olmuş mu.
-Bahar hanım öyle bir hasta muayeneye girmemiş.Yani bu kata uğramamış bile.
-Eee o kayıtlı hasta?
-Kayıt var ilginç ama hastayı gören yok...
-Teşekkürler.
’Evet dede kayboldu,bana nasihatını verdi ve kayboldu.,
O günden sonra gizemli dedenin dediğini yaptım ve yüzüme gülmesi için verdiğim izni,yüreğime ve gözlerimede verdim.,

D.Karadağ