Kocaman bir sevdanın tepesinden yerin yedi kat dibine düşmüştüm. Kolum kanadım ama en çokta kalbim kırılmıştı. Serseri bir yaprak misali tutlmuşken umutsuzluk girdabına sana rastladım.
Yolculukta yol olmayı, elementlerden hava olmayı derken kendinden kendine Adem olmayı anlattın bana.Olmuyor demiştim ne yapsam kime gitsem olmuyor.KENDİNE GİT DİLERSEN OLUR GÖNÜLDEN ÇAĞIRDIGIN GELİR demiştin. Korkmuştum anlasamda anlamamış gibi yapmayı ceseretsizliğimden seçmiştim. Sende bunu çok iyi biliyordun.
Teker teker kırdın duvarlarımı. Enkaz altında kalan ben o duvarlar kırıldıkça güneşi gördüm. En tatlı halinle bıkmadan usanmadan gülümsüyor, saçmalamamı prof edasıyla dinleyip bana ne kadar değerli olduğumu hatırlatıyordun.
Şimdi koca Sultan sende pes dersen sevdaya sende şikayet edersen, ki etmezsin, ne yapsın bu garip. Sana kendin olarak senin rengine bürünmüş bir gönül olarak ama her şeyden önce denemiş güvenmiş biri olarak diyorum ki KENDİNE GİT DİLERSEN OLUR GÖNÜLDEN ÇAĞIRDIGIN GELİR.
SENİ SEVMEYEN SENSİZ YAŞAMANIN CEZASINI ÇEKSİN 😈
SENİ SEVEN SENLE ÖLSÜN 😇