herkesin çocuklugu cok guzeldir herkes keske hiç büyümeseydim der bende tam tersi hep büyümek istedim ilkokul ögretmenim beni hayata küstürmüştü küçükken kendimi ifade edemedigim için dövmüştü o günden sonra hiç okulu sevmedim herkes bu kız okumaz derdi herkes bu kız tembel derdi annem aglardı kızım çalış dıye korkumdan bildiklerimi de yapamazdım annem utancından gidemezdi veli toplantısına paramız yoktu o zamnlar pastel boya alacak durumumuz yoktu annem ögretmenimle konusmus eskiden kalan pastel boyaları bana verecekti arkadaşlarımın arasında dalga gecer gibi derdi nefret etmiştim okuldan okumak istemiyordum anneme de veli toplantısında herkesin içinde demiş annem çok üzüldü yapacak birşeyimiz yoktu ki ne okul degiştirecek paramız vardı ne de derdimizi birine anlatacagımız biri vardı ilkokulum nefretle bitecekti canım ögretmenim bülent ögretmenim babam gibi bana okumayı sevdiren bir insan gelesiye kadar 5.sınıfımda gelmişti bülent ögretmenim o bana herşeyi ögretti onun sayesinde biraz kendimi ifade edebiliyorum sizden bir ricam olucak lütfen ama lütfen çocuklar eger 1.sınıfta okumakta yazmakta zorlanıyorsa kızmayın azarlamayın çocuklar bu yüzden bazen okula gitmek istemiyor bülent ögretmenim szin sayenizde simdi ilerledim emeginiz benim üzerimde çok her nerdeyseniz hep kalbimdesiniz ögretmenim beni okulu sevdiren babamsınız unutmadım sizi çok seviyorum canım ögretmenim