Gideceğin yere beni de götür
Sorana başımın belası dersin
Götür de istersen yerlerde yatır
Elimde gönlünün dermanı dersin.

Yaş ortalaması kırklarda olanlar hatırlar bu şarkıyı. Her ne kadar bugünün gençlerinin sanat zevkine uygun düşmese de bir zamanın gençlerinin severek dinlediği şarkıdır bu.

Bugün Balıkesir’in Havran ilçesinde doğmuş, yetişmiş, edebiyatımızda önemli bir yere sahip olmuş, iki yüzün üzerinde şiiri bestelenmiş, dillerde şarkı olmuş güçlü bir şairden, Halil Soyuer’den bahsedeceğim.

4 Ocak 1921’de Balıkesir Havran’da doğdu Halil Soyuer. İlk şiiri Balıkesir Lisesi’nin edebiyat dergisi olan “Alkım”da çıktı. Şiir yolculuğunu Yedigün, Çınaraltı, Defne, Türk Edebiyatı dergilerinde sürdürdü. Halk şiiri tarzında şiirler yazdı. Karacaoğlan’ın, Yunus Emre’nin çizgisinde yürüdü. Zaman zaman rubailer yazdı, ama hece şiirinde en güzel eserleri verdi. 71 bestekar tarafından 226 şiiri Türk sanat müziği formunda bestelendi. Edebiyatımızda şiirleri en çok bestelenen şair oldu.

Akşam olur gizli gizli ağlarım
Kaderin dilinden iyi anlarım
Keder öğütmekle geçti yıllarım
Beni değirmende taşa döndürdün

Dizeleriyle yürek telimizi titretti. Şiir programlarının vazgeçilmez ismi oldu. Mütevazı yaşadı, şiir için, sanat için var oldu.

Çeşitli kurumlarca “Altın Ödül” ve “Altın Plaket”e layık görüldü. 1999’da “Yılın Şair Babası” seçildi. “Sevgi”yi şiirlerinden eksik etmedi, sevgi temasını her şiirinde öne çıkardı. Sanat çevreleri onu “Gözler Şairi” olarak tanıdı. Şiirlerinde aşkı söyledi, güzelliği anlattı.

On sekiz şiir kitabı yazdı. Liman, Kin, Aylak İnsanlar Kenti, Kör Kuyu, Akşamüstü, Gönül Dağları, Sonbahar Çiçekleri, Sorma Hiç, Zaman Akıp, Sevgi Çiçekleri, Sevgi Burcu, Kader Faslı, Yürektir Sevginin Vatanı, Sevgi Bende Hiç İzine Çıkmadı, Sevgi Seli, Sevgi Bağları, Bakış Mektubu adlı eserleriyle edebiyatımıza en güzel örnekleri bıraktı.

Yokta noksan aranılmaz
Yasa budur var eksilir
Ne tükenir sırda insan
Ne insanda sır eksilir

Hayat denen şu varlıkta
Söz yücenin pazarlıkta
Ölürsek bir mezarlıkta
Üç metrelik yer eksilir

Elden ele renkten renge
Ölüm seldir can bir yonga
Gidersek bozulmaz denge
Halil’lerden bir eksilir

“Halil’lerden bir eksilir.” dizeleriyle 17 Ocak 2004’te veda etti bu dünyaya Halil Soyuer. Kabri Havran’dadır. 17 Ocak vefat yıldönümünde Havran Belediyesiyle birlikte Havran’da şairimizi yad edeceğiz.