Bir zamanlar Allah yeryuzunde insan kiliginda dolasirken,elinde oku olan genc bir oglan gormus.

Bu oglan cok yorgunmus. Bir agacin golgesine yatmis, uyumaya calisiyormus.

Henuz daha derin uykuya dalmamis ki, Allah onun yanina gelmis ve oglana selam vermis. Suyundan icmek istemis.

Oglan cok yorgun olmasina ragmen kalkmis. Torbasindaki susagini cikarmis. Susagi soguk su ile doldurmus. Daha sonra torbasini yere sermis.
Torbanin uzerine ekmek, kirmizibiber ve tuz koymus. Allah`i davet etmis; biraz karnini doyursun, sonra da suyunu icsin...
Cunku ac karnina su icerse midesi agirir diye dusunmus oglan. Yaptigi bu iyilik nedeni ile oglani odullendirmis.

- Guclu ve yigit olmasini,
- Karaca ve geyikleri kolayca avlayabilmesini,
- En vahsi hayvanlari yola getirmesini, onlarin sirtina binerek, havada ucan kuslari bile avlayabilmesini dilemis.

Bu sozleri soyledikten sonra Allah, gorunmez olmus.

Genc oglan cok aceleci imis. Hemen yildiz tasiyan bir karaca ve konusan bir kisrak avlamis.

Karaca ona gunesin kiz kardesini bulmus, oglan onunla evlenmis.

Konusan kisrak ise oglani uzak daglarin ardindaki vahsi dag adaminin magrasina goturmus. Oglan, bu vahsi dag adamin da yenmis. Karanlik magarasinin icinde elleri ayaklari zincirlerle bagli tuttugu, tutsaklari kurtarmis.

Tutsaklari oralara cekip goturen neden, vahsi dag adaminin guzelligi imis...

Oglan, o ulkede kral olmus. Vahsi dag adamindan kurtardigi tutsaklarla mutlu yasamis.

Daha once de dedigimiz gibi `aceleci`diye anilan bu oglan, ulkesinin insanlarini,ziraat isiyle ugrasanlar ve hayvancilikla ugrasanlar diye iki gruba ayirmis.

Ziraat isiyle ugrasanlar hizmetkar imis, hayvancilikla ugrasanlar hukumdar...

Hayvancilikla ugrasanlarin bir kismi, ava cikacak ve savasa gidecek at surusu ile ilgileniyorlarmis.

Acelecinin kralligi uzun yillar surmus.
G. K.