Beyoğlunun arka sokaklarında döküntü bir apartman dairesinin 2.katında
Pencere kenarında oturuyor caddede volta atan insanlara bakıyordum bulunduğum
bu semtte Farklı bir dünyanın içinde yaşıyor hissi çoğu zaman aklımdan çıkmazdı
Çünkü beyoğlu semti kavganın gürültünün çok sık yaşandığı,eğlencenin her daim
Dorukta olduğu ve her türlü sınırların zorlanıp aşılmaya çalışıldığı bir
Bölge olup aynı zamanda fahişelerin mesken tuttuğu ender yerlerden biriydi
Geceleri polis araçlarından yayılan siren seslerinin susmayışı beni uykumdan
Uyandırır ve kendimde bir kaosun içinde kalmış duygusu yaşamama neden
Olurdu,oturduğum apartman ise dingonun ahırı gibiydi giren çıkan belli değildi
Kapıdan çıkarken karşılaştığım insanlar yüzüme bile bakmaz umursamaz tavırlarını
Eksik etmezlerdi,oturduğum bu köhnemiş apartmanda neredeyse kimseyi
Tanımıyordum,insani olan her türlü değer sanki bu bölgeden elini ayağını çekmiş,
Ve yozlaşmış bir kültür geniş bir alanda hakimiyetini ilan ederek insanları içine
Hapsetmişti,ama birçok olumsuzluğuna rağmen beyoğlu benim için okul gibi
Nitelendirebileceğim bir semtti,çünkü hayata dair tüm ayrıntıları içinde barındırması,
Gerçeğin en yalın halini insanının gözünün önüne sermesi ve kaybolmayan heyecanı ile
Adeta içi içine sığmayan bir çocuktan farksızdı...