Hayatımız hep beklenti içinde geçer.
Bazı şeylere sabreder bunun geçeceği günü bekleriz. O anın geçmesini arzu ederiz.
O an bizim için kötü bir andır. Ondan kurtulmanın hayaliyle yaşarız.
Hep bu beklentiler dünyası içinde yarınlarımızı ümit dolu bakışlarla bekleriz.
Ya bugün bu gün neden üzeriz kendimizi? Neden yarın olsun derken bu güne ihanet eder o an en önemli olanın bugün olduğunu bilmeyiz.
Hep alışılmış bir hayat hep sıradan bir bakış.
Sıradan düşünceler. Sıradan kendini avutmalar.
Yarın olunca bak gör neler olacak? O gelince yanıma ne kadar mutlu olacağım.
Şunu elde edince tamam o zaman hayatta önümde engel kalmayacak yalanları . Her biri birinden daha sıradan hayaller düşünceler.
Ben yarını beklerken bugünü öldüremem.
Ya yarında başka bir günü beklersem. Hep mutluluğu yarınlarda arar bu günden nefret edersem.
Hayatım boyunca bu oyun devam ederse. Ya hayatım bu oyunla hep ümit ettiğim mutluluk oyunuyla geçerse.
Artık yarını beklemek yok. Bu gün ben mutlu olmalıyım. Bu gün nerde olursam olayım ben yaşadığım için içimde sonsuz huzur ve özgürlük olmalı.
Artık yarından bağımsız olacağım. Bugün özgür olacağım.

milyem