DİNDİ BAŞIMIN AĞRISI...

Ömür geçiyor, su gibi akıp gidiyor zaman
Dur durak dinlemeden geçen 57 sene.
Bitmez sandığımız hayatın sonuna kaç adım var ki?…
Bir soluk aldığım bu zaman ve öncesi bir soluk.
Duygularım oluk oluk göz yaşına dönüşmeden bir şeyler yazabilsem…
Yazabilsem mutluluğumun okyanusları aşan sınırlarını size…
Bin bir derdime aşına kalemim yorgun yüreğime tercüman olabilir mi?
Gökyüzüne saldığım yıldızlarıma beni ulaştırabilir mi dünyalık kelimeler.
Enginlere sığmayan yüreğimin yansımaları bir aksi seda ile tekrar bana dönüyor.
Başım dönüyor, ben eski ben değilim ki, kaldıramam bu yükü!..
Kaldıramam dediğim bu noktada binlerce el yüreğimi ta semaya kaldırıyor.
Onlar ki “şimdi biz senin yanındayız, arkandayız ” dediler ya Babalar gününde…
“Bu memlekete adam yetiştireceksiniz ben anlamam” demeyeceğim artık.
Önce verdiklerimi aldılar, bin birini kattılar yüreklerinden ve şimdi zamana inat gül güzelliğinde, belki bir baba şefkatinden de öte yorgun saçlarımı okşuyorlar…
Biri Ankara’dan, biri İstanbul’dan, biri sağımda öbürü solumda...
Sizin böyle ayaklarınız yerden kesildi mi hiç?..
Dünyanın neresine düşsem kuş tüyü yastıklarım var benim…
Şimdi bu dağ gibi yüreklerin üstünde geçecek dinmeyen baş ağrılarım.
Ki, derdim ailemdi, çevremdi, ülkemdi…
Dört deniz fenerim var şükürler olsun ışığı hiç bitmeyen…
Tanrının lütfü güzelliklerim, binlerce güzellik katacaklar dünyaya.
Onlar, gönlümün neferi, sözünün eridir biliyorum…
Biliyorum bu ülkeye şikayet eden değil sorunları çözen insanlar yetiştirecekler.
Ve belki beni çok aşan bir gayretle ömür boyu düşünecek, üretecek ve öğretecekler…
Hayatın pek görmek istemediğimiz bir yüzü olan yaşlılık dört bir yanımdan güzellik saldı üzerime babalar gününde…
Dilerim onlarında yüreklerini yücelere taşıyan evlatları olsun böyle…
Benim nasıl gözüm arkada kalmayacaksa bu dünyada onlarında kökleri hiç kurumasın cihanda…
Sevgi ve saygılarımla….

www.karadenizvira.com