Bazen her şeyin sonuna geldim dediğimizde son bulur tüm yaşanmışlıklarımız. İçimizde bir şey hep bize ağlar durur, ayrılık ölüm kadar soğuk mudur ki bu kadar üşür yürek, bilmiyorum..tek bildiğim şey onda kalsın aşka dair adımız.

İnsan en çokta hayallerinden vurulur, mühür vurup yarana yeri geldiğinde susarsın.. aya, güneşe, geceye susarsın. Seçimleri doğru olmaz insanın bazen, sırrını batırıp dipsiz denizlere gözyaşlarında boğulursun çoğu zaman...

Hayalleri ç/alınmış mevsimlerde sevdim ben seni, eline, yüzüne, saçlarına sürüyorum hayallerimi gözümün önünden gitmiyorsun. Ayrılığın anlatılamayan bir dilinde aşk bırakmasaydın bana duygularım çatlamazdı şimdi. Kendimi daha fazla dağıtmadan toparlamalıyım yazdıklarımı. Aşkı anlatmak zordur hele ki ayrılığı, vuslatı ya da gitmeyi.

Ağlamayı bile özlersin demiştim az bile demişim. Özlemeyi bile özlersin. çok ağladın, ağladın çok, daha ağlamayacaksın ama ağlamayı bile özleyeceksin mesela.. Sen bakma bana tutulurmuş insan cümlesiz konuşmalara...



tarih
ölmeden önce öldüğüm
bir gün.



Rasim Yılmaz