Hep denir insan hayatı çok önemli, çok kıymetlidir diye. Peki, acaba sadece bedenen insana zarar vermemek bizleri duyarlı insanlar yapar mı ?
Her gün bir çok şeyi özenerek yapıyoruz. Güzel bir kahvaltı hazırlama, gireceğimiz toplantıda yapılacak sunum için saatler harcama... vs vs. Bu ’önemli’ işlerimizin arasında bazen de fire veriyoruz. Aman canım ne olacakmış sekretere bağırdım diye, o da düzgün yapsın işini değil mi ama!
Ya da; günlerdir üstünde çalıştığım projemin üstüne çocuğum hangi hakla meyve suyu dökebiliyor canım! Ben ona saatlerimi harcadım, özendim uğraştım..!
Günün temposu içerisinde rutin işlerimize gösterdiğimiz özeni birazcık insan kalbi kırmamaya gösterdiğimizi düşünsenize... Çok güzel olmaz mıydı? Sanırım o zaman ne kızacak bir sekreter kalırdı ne de azar işitmesi gereken bir çocuğumuz..) Çünkü hiç bir maddi varlığın insan kalbi kadar değerli bir varlığı kırmaya dökmeye değmeyeceğinin farkında olurduk..)


Sanırım mesele biraz ince düşünebilmemizde, ne dersiniz?