Babacığım, rant adına, uğruna yapılan bir takım çalışmalar var ya, hani kontrolden ve amaçtan çıkmış “Sevgililer Günü” gibi… Hani, “Anneler Günü” gibi…

Aslında rant adına başlamış değil hiç biri, örneğin bir kadınlar günü! Ama babacığım, amaçtan sapıyor bir süre sonra, biliyorsun, ranta dönüşüyor ve anlamını yitiriyor!...

Böyle bir gün için “Babalar günü” nü kutlasam, kutlamasam ne yazar!

Kan kusturmuş babalar var, laf olsun diye o günde kucaklanıyor da olabilirler, hak edip de aranmayanları da vardır, elbette!...

Değerleri anımsatmak adına bazı günlere bazı değerler yüklendi diye, ki amaç bence yalnızca bazı değerlerin adına atfedilmiş üç yüz altmış beş gün altı saat den birine, aman atlamayalım, lütfen bir durup da düşünelim diye… Babam, amaç ile araç karıştırılıyor, hep bir şekilde…

Bıraktığındaki gibi, yani…

Adet yerini bulsun diye “Babalar günün kutlu olsun!” demem icap ederken, babam!... Herkesin yaptığının tersine bu günde kutlamasam, gücenir misin bana?

Sanmam!

Babam! Sen ve ben!... Hatırlar mısın, açık mıydı o anda bilincin, bir tetkikten dönerken, asansörün içinde dedi ki bir hastabakıcı bey, “Seslenir misiniz lütfen babanıza…”

“Baba…” dedim, o güzelim, masmavi ve duru gözlerini açtın ve bana baktın!... Oysa tepki vermiyordun bir çok denemede, “Güngör Bey” diye sesleniyorlardı, tepkini ölçmek adına, kılın bile kıpırdamıyordu baba…

Asansörden çıkarken dedi ki o yalnızca hastabakıcı olan bey, ki deneyimleri kim bilir nelere ve kimlere eşdeğer, aranızda güçlü bir bağ var sanırım, o yüzden seslenin istedim, gördünüz mü size yanıt verdi, gözlerini açarak!...

Babacığım…

Neler neler paylaştık biz o hastane koridorlarında, bir sen bir de ben biliriz, ne anneme söyledim tam anlamıyla ne de kardeşime!...

Bilincin yitmişken, takılan sondayı acil serviste çıkarmaya çalışmıştın ya, iç güdüsel, tam da ben o arada dışarı çıkıp annemlere hem haber ulaştırıp hem de yarım sigara içmiştim de, anonsla çağrılmıştım babacığım, bilincin yerinde değil iken takılan sondayı çıkarmaya çalışmışsın ve de o kalabalık acil serviste tam da bir kadın varmış karşında, iki dakika içinde feveran etmeye başlamış örtülü hanım kadın, ayyy yetişin halel var namusuma!

Babacığım, ne namusumuza halel getirdin, ne de insanlığımıza…

Buralarda anlatmanın pek de anlamı yok babacığım, aramızda yaşandı…

Paylaşıldığı kadardı!

Anlayan anladı!...

Anlattığın bazı şeyleri anlamadım, biliyorsun, ama ne sabırlı ve hoşgörülüsün ki, dayatmadın!

Yaşadım… Dersler aldım!..

Ders almayı öğrettiğin için teşekkür ederim!

Gözüme, burnuma sokmadığın için hatalarımı!...

Dinlenmemiş uyarılarından dolayı tavır almadığından dolayı…

Annemi… Bizleri sevdiğin… Önemsediğin… Ve de varlıklarımıza duyduğun saygıdan… Sevgiden…

Annem ve sen!...

Bizleri mantıklı, bizleri sevgili, bizleri sevgi ve saygı ortamında yetiştirdiğiniz için…

Küfürsüz… Dayaksız… Dayatmasız…

Ne bir anneler günü babasız olur ne de babalar günü annesiz…

Babacığım, babalar gününü içimden kutluyorum, iyi ki babamsın…

Ah… Aynaya baksam da nafile… Ne kadar benzese de, sen gibi değil ki babacığım gözlerim!...

Sıcacık gözlerini özledim…

Ama ağlamıyorum, ağlamayacağım, babacığım…

Üzemem seni oralarda…

Mutlu ol babacığım…

Babacığım…

Babam…

Aç da göğsüne sığınayım… Çocukluğumdaki gibi göğüs kıllarını yolmaya çalışayım… Kucağında taşınayım, uykulu uykulu dönerken anneannemlerden…

Buralar bize dar, rüyalarımda buluşalım babacığım!...

Hep bildiğin şeyi, iyi ki biliyorsun, iyi ki söyledim hep: Seviyorum seni! İyi ki babamsın!



Gülgün Karaoğlu
Haziran,14/08