Yaz akşamları olmazsa olmazlarımdan biri yıldızları seyretmektir.Her akşam en sessiz en kuytu köşede balkonda yerimi alır,gökyüzüne balıklama dalar ruhum. Hep önce en parlak yıldızı arar gözlerim.O yıldız benim yıldızımdır,kendimi orada onun yanında hissederim.Oradan yeryüzüne bakmak harika bir şeydir.Binlerce milyonlarca ışıltıların arasından seyrederim insanları ovaları dağları binaları, gece koyu siyahımsı uçsuz bucaksız okyanusları denizleri seyretmek......seyrettiğini hayal etmek harikadır....
Parlak yıldızımla dost olurum anlatırım ona acılarımı kederlerimi sevinçlerimi sevdamı paylaşırım eşsiz bir dosttur.Sözlerimi hiç kesmez büyük bir sabırla dinlerken naziktir,şefkatlidir insanlar gibi yalandan değil gerçekten dinler.
Birlikte eğlenir insanlara bakar güleriz,Karanlıkta özgürlüğüne kavuşmuş yarasalar uçarken,parklarda yatan kimsesizlerle hüzünlenir,gece uyuyan çiçeklerle en derin sessizliği yaşarız. Ormanda yıldızların altında parlayan bir ateş böceği nasılda muhteşemdir,ağaçların arasından süzülen ayışığı ile dost olur akan küçük bir derenin şırıltısıyla birlikte en güzel şarkıları söyleriz.
En kalabalık şehirlere kuşbakışı yapıp insanların l bir hangeme içinde koşuşturmalarına hayretle bakarken bazen mutlu bir çiftle mesut olurken, bazende umutsuz çirkin olaylarla irkiliriz......Sabaha kadar sürsün isterim bu güzel yolculuk... Yalnız ne garip bir çelişkidir ki en yükseklerdeyken bile yeryüzünü izlemek.....