.................... Hz.Süleyman karıncaya bir yıllık yiyeceğinin miktarını sorar. Karınca; ’Yıllık bir buğday tanesi yerim’’ diye cevap verir. Cevabın doğruluğunu deneyerek kontrol etmek isteyen Hz.Süleyman (a.s), karıncayı bir şişeye koyar. Yanına da bir buğday tanesi bırakır ve hava alacak şekilde şişeyi kapatır.

Sonra da bir yıl bekler.
Bir yıl dolup,şişeyi açtığında bir de bakar ki karınca buğday tanesinin yarısını yemiş, yarısını bırakmıştır.
Hz.Süleyman (a.s); karıncaya;
’’Buğday tanesinin tamamını neden yemedin’’diye, sorar.
Karınca;
"Daha önce benim yiyeceğimi yüce Allah (c.c) verirdi. Ben de O’na güvenerek bir buğday tanesini yerdim. Çünkü O beni asla unutmaz ve ihmal etmezdi.

Bu işi sen üzerine alınca,doğrusu;
nihayet bu aciz bir insandır diye sana güvenemedim. Belki beni unutup yiyeceğimi ihmal edebilirsin diye düşündüm. O yüzden yarısını bıraktım’ der.

Hikayenin hakikat açısından eksik yönleri olmasına ramen,anlatmak istediği mesajı yeterli gördük ve kısa kaestik.

Bu güzel kıssayı,tüketime sevdalı çağdaşlarımla belki bir katkım olur diyerek;
paylaşmak istedim.