0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
813
Okunma

Çaresizce yürüyordu adam , yalnız başına üzülüyordu.
Bir soranı yoktu ne oldu sana ey adam diyeni yoktu.
Usulca yürüyordu gözleri nemli , elleri paslı.
Gene yorgundu üç kuruş için gene heder etmişti kendini.
Yürürken çaresizliğini , yalnızlığını örtmek içinde bir ciğara yaktı,
Sanki yalnızlığına eşlik etmesini istercesine , Sanki içini ona dökercesine.
Uzunca çekti cigaradan ;
Sonra durdu : Şöyle etrafına bir baktı , kimseler yoktu.
Sonra tekrar cigarasından uzun bir soluk aldı ve anladı yalnızdı ve yalnız tamamlayacaktı bu yolu...