ne kıymetliydi çay o zamanlar
özel misafire demlenirdi
büyükçe, tozlu bir çaydanlık indi raftan
yorgundum açtım
yürüyerek gelmiştik İrezdere’ye
kızılırmağın kenarında büyükçe bir kayanın dibindeki eve
çayları içtik
evin küçük oğlu beş altı yaşlarında, tam hatırlamıyorum
çocuk ağladı çay istedi
vermediler
çay çok güzeldi
ama boğazımda kaldı çocuk ağlayınca
uyuduk, zifiri karanlık geceydi
malum elektrik yok
içim yanmış bir uyandım
farklı bi iç yanması , susuzluğun yanısıra
içeçek su bulacağımı hiç düşünmediğim için yataktan bile kalkmadım
sabah oldu yola çıktık
yine o isli çaydanlığın buruk çayınının tadı ağzımda
yolda dönüp dönüp bakıyordum misafir olduğumuz eve
yokuş yukarı çıktıkça ev daha net görünüyordu
evin yanındaki göl de
köye vardık

acı haber tez ulaşırmış
ulaşmıştı

çay isteyen çocuk göle düşmüş

ölmüştü

...





.