Ne oldum değil, ne olacağım diyebilmekmiş şu yaşamak denen şey. Dün ağlarken bugün gülebiliyorsa, bugün gülerken yarın ağlayabileceğini de unutmamalı insan. Çok zor bir sınavın içindeyiz. Herkesin farklı bir yazgısı var.

Kimi acının ne olduğunu bilmezken kimi mutluluğu mum ışığıyla arıyor. Kimi sevgiyi cömertçe savurarak harcarken kimi nefretin kara bulutlarının sağanağıyla ıslanmak zorunda kalıyor. Kimi önündeki envai çeşit yemeği beğenmezken kimi yiyecek ekmek kırıntısı bulamıyor. Kimi binbir çeşit ayakkabıya sahipken kimi 2 metre karda terlikle yürüyor. Kimi kafelerde savaş oyunları oynarken kimi gerçek savaşın ve gerçek bombaların ortasında büyüyor.
...

Böylece doğup büyüyüp ölüp gidiyor insan. Kaçımız değiştirebiliyor yazgısını ve daha kötüsü, bütün bunlar kaçımızın umrunda!?

(17.11.2014 - 23.34 N. Şahin)