Sevgili Dostum;

İçimdeki sesin duyulmaya ihtiyacı var.Sıradan bir gönüle değil senin gönlüne ihtiyacı var. Hangi rüzgar mektuplarımı taşır diyarına? Kimsesiz kelimelerime kucak açar mısın?

Yedi hüznü kalbine gömen bu kentte bir hüzünlük hakkım yokmuş. Boğazıma düğümlenen bir deniz var şimdi aramızda. Özlemek günahı işlemiş yüreğimde kelimeler sığınağına çekilmiş. Ne yapmalı?

Mevsimlerden bahsetmek istiyorum sevgili dostum. Kelimeler mevsimleri çok sever. Söze Eylül ile başlamak isterim. Gönül takvimimin ilk ayıdır zira.

Sarı hüzünlerin yaprakları usulca öptüğü, pare pare dumanlı zamanlardır. Rüzgara kırgınlığım bu hazin ayda başlar. Yapraklara kızgınlığı nedendir?

Yağmurları soğuktur Eylül’ün sanki sadece benim için yağar. Kirpiklerine tutunamamış her damla içimde birikir. Birikir… Birikir… Elden ne gelir sevgili dostum? Benim yağacak bir gökyüzüm yok!

Lal olmuş dudaklarımın arasında iki hece var satırlara dökülmeyi bekleyen: Kasım.

Vedalara yârim diyen bir söğüt gölgesinde mutlu sonlar bekliyoruz. Hangi aşkın durağı bu? Elimizde meçhul bir bilet… Gitmekle kalmak arası bir karanlığın arafı sarmış etrafımızı. Seni bilmem sevgili dostum ama ben karalığı sevemedim. Getirdikleri için mi? Getiremedikleri için mi ? Bilmiyorum.

Yolun Kasım’a çıkmasın.İncinirsin.

Gönlün Eylül’e uğramasın. Kırılırsın.

Sevgili dostum; sen erguvanların açtığı, denizin durulduğu, rüzgarın meltem olduğu mevsimlere aitsin.

Bana da sararmış kağıtlara yazılı bir ilkbahar gönderir misin ?


Nihal EMRE