0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
817
Okunma
Bir “olanlar” var, bir de “görünenler”… Tüm savaşlar, kavgalar, çırpınışlar, yitirişler “görünenin esas olduğunu” sanmamızdan… Pencereden dışarı bakıp, havanın güzel göründüğüne aldanmamız gibi… Her erkeği adam, her bayanı kadın sanmamız gibi… Filmin sonunda, dost “gördüklerimizin”, düşman “olduğunu” anladığımız gibi… Görünenin ardında çürük çehreler barındırıyor insanlar; çürük, kokuşmuş yürekler… Herkes, iyi bakarsan, herkes doğru… Eğer öyleyse, bunca kapanmaz yara nasıl doğdu? Dalkavukluğun ustası olmaktansa, varsın kapanmasın yaralarım. Ben, inanıp aldanmanın temizliğini yaşıyorum. İyi “görünen” kötülerin hesabını, sabırla, hesap gününe taşıyorum…
Selim Akgün / Bir “olanlar” var, bir de “görünenler”
