Kullanılmak ne kötü ..

Nasıl acıtır insanın canını ?..

Bir hikaye o zaman benden size ..

Bir kadın.. Ve internetin kara deliğine batmış bir zamanında biriyle tanışır.
Ciddi düşünmez çünkü hayatı ciddiye almamaktadır.Adamı öyle bir hırs bürümüştür ki, kaçtıkta koşar,uzaklaştıkça yakalamaya çalışır.
Kadın sonunda pes eder ve onun kollarına bırakır kendini.. Çünkü küçücük dünyasında çürümekten yorulmuştur artık ve birine dayanmak,yaslanmak ister haliyle.
Adım attıkça hayatından bir parça kopmaktadır kadının..Aldırmaz yinede devam eder bu sonu görünmeyen mücadelesine.Devam ettikçe o ayakta ama omuzları düşük kadın hepten yıkılmaya başlar.
Ama adam bunu görememektedir, elde etmiştir çünkü istediğini. Başarmanın keyfiyle yanında her gece üzülüp ağlayan,mutsuz olan kadını görememektedir.Oysa kadın onun için ne fedakarlıklar yapmıştır.
Yazık.. Heristediğini yapar, mutlu olduğu her ne varsa artık yapmaktadır. Kendinden bile geçmiştir artık neden peki ? Sevgi miydi bu yoksa yalnız kalmanın korkusu mu ? Güçsüz olmak mı yada ?..
Bu his tarif edilemez hale gelir ve bir ağacın dökülen yaprakları gibi oradan oraya savrulur kadın .. İçindeki duygu birikintisini bir kenara bırakıp doğru yolu bulmaya mecali bile kalmazken,herkes üstüne gelmeye başlar.
O kadar kirlenmiş o kadar kullanılmış hisseder ki kendini su bile fayda etmez kül olmuş ateşine.Adamın onu parmağında oynattığının farkında bile değildir.Gözünü perde bürümüştür uyuşturucudan beynini kullanamaz hale gelmiştir.
Sanki o verdiği uyuşturucu kadını hipnoz etmektedir.Kadın yinede bırakmaz adamı.Bir parçası haline gelmiştir hayatında.Ailesini bile hiçe saydığı zamanlarıda olmuştur. Sevdiği adam için herkesi kullanmak zorunda kalmıştır.
Neden peki ? Beni bırakmasın,bana güç olsun, beni sevsin,beni yalnız bırakmasın, beni bu kara delikten kurtarsın diye mi ?
Bunlar kocaman bir YALAN! Doğru olmayan birini doğru yolda yürütemezsin be kadın !

Zaman geçer, kadın farklı yöntemler denemeye başlar.Ona karşı asla umutsuz olmamıştır.Hergün,her saat yeni bir umut doğurmuştur kalbinde ..
Adam onu bile yanlış anlamaya meyilli hale gelmiştir.Kadına öyle imalarda bulunmaya başlar ki bir zaman sonra..
Kadın nefes alamamaya başlamıştır.Çıkmaz sokakta kaçmaya çalıştıkça yerinde saymıştır.Bekler,bekler ve bekler ..
Değişen hiçbirşey olmamıştır. Çünkü adam başta kadının hayatını, kendini ciddiye almamış döneminde yaşamaktadır halen.
Sanki bir intikamdı yaşattığı kadına.. Kimbilir ..

Sevgiyi herkes az çok bilir.. Yaşamamış bir insan bile olsa görmüştür mutlaka. Soruyorum size sevgi midir bunun adı ?..

Canını yakmak için döver,küfreder,ona karşı herşeyi yapar adam.. Sanki yanında elini sımsıkı tutan bir adam değilde, kin besleyen bir düşman gibidir adam.
Kadının ruh hali tamamen bitik hale gelir ve o küçücük dünyasında çürümeye bile razı hale gelir adamı tanıdıktan sonra.
Ama korkar adamın yaşattıklarını sevgi sanıp böyle birini daha sonra bulamamaktan çok korkar. Ah aptal kadın !

Ve gün gelir ayrılırlar.. Adam hayatını kaldığı yerden devam ettirmekte, kadın ise ne çürümüş o dünyasına dönmüş ne de yeni bir hayat kurabilmiştir.
Bekler halen saf, masum hisleriyle. Çünkü inandığı hayat süprizlerle doludur.Bir süpriz yapar diye hayat ona beklemeye devam eder..

Nasıl bir saplantıdır bu bilinmez.. İki yol vardır önünde ya yeni bir hayat yada sonu olmayan bekleyişler ..

Seçmek zorundadır birini yoksa tamamen yok olacağı bir tünelde anılarla hatırlanabilecek bir insan haline gelir ..


Ve zaman geçer kadın o nasır tutmuş gün geçtikçe daha da körelen hayatına devam eder .. Hırsla, birgün herşeyin iyi olacağına inanarak ..