!!!!Sana bir tavsiyem var eğer aşka değer vermiyorsan OKUMA!!!!
Duygularımı açıklamam çok zor.Nasıl yazıcam bilmiyorum ama yazıcam.

Aşk?Aşk neydi ilk bunu bilmek gerekir.Gerekten aşk nedir?Aşk sevmekten ötedir.Sevginin en üstün halidir.Yani bir şey için her şeydir.O kadar çok sevmektir ki nazar değer diye bakmamak bakmadığı için kanayan gönlün acısına katlanabilmektir.Ben bunu bir an için bulum ve sağ ol.

O günlerde her şey benim için zifiri karanlıktı.Seninle karşılaşacağımdan bir haber gidiyordum.Fakat nereye?
İşte hiçbir fikrim yoktu.Hayatta her şey o kadar kötüydü ki kelimeler sana olan aşkım gibi kifayetsiz kalıyordu.Sevdiğin insanların bir bir gözünün önünden kayıp gitmesi ve her seferinde senden bir parça götürmesi.Dayanılacak bir acı değildi hayata sadece duygusuzluk morfiniyle bağlıydım.Hiçbir güzellik bana zevk vermez olmuştu ne yemeklerin tadı vardı nede temiz akdeniz havasının güzelliği.Hava sanki her nefes alış verişimde daha çok boğuyordu beni.Bu günlerde ben tanrıyı sorgulamaya başlamıştım.Acaba var mıydı bana yardım eder miydi?İşte bir insandan bütün duyguları çekin geriye kalan dı bende olan sadece et ve kemiktim.Belkide beni bu durumdan kurtardığın için sana bu kadar aşık oldum ya.

Seni ilk gördüğüm de bana hiç bir şey ifade etmedin.Sadece seninle zaruri 7 saat geçirecektim başka bir şey değil.Sonradan senle olan sohbetlerimiz sana bağlanmamın yegane sebebi.Sende gördüğüm o duygular okadar saf temiz güzeldi ki benimkiler gibi karanlık ve dar değildi.

Sana evreni anattığımı hatırlıyorum her şey büyük patlamayla oldu yoğuştu falan filan bilmiyorum beni anladın mı ama ben o an tanrıyı anlamıştım.Düşünsene koca kainatı ne kadar mükemmel bir tasarım sonra dedim ben burda neredeyim senin yanındaydım ve o an o mükemmel koskoca evren bana hiç bir şey ifade etmiyordu bana sadece evrendeki tek varlık sen yeterdin.Ne kadar saçmaydı sanki o evren sadece sen ve ben için vardı.Düşündüm harbiden baya ilginç geliyor koskoca evrenin içinde bir evreni dolduracak tek şey aşktı.Onu anlatmaya evren bir kağıt yıldızlar mürekkep olsa yetmezdi.

Bana ne düşünüyorsun diye sorduğunu hatırlıyorum ben boşluğa bakarken düşünüyordum.Sana söyleyemedim ben o an seni düşünüyordum.Nasıl olurda bu karanlıklar aydınlığa çıktı.Nasıl her şeyi daha iyi ve güzel hissetmeye başladım bunları yapan sadece bu kız mıydı?Kafamdaki sorular o kadar çoktu ki yanıt veremedim.

Başka bir evrene açılmıştım.Seninle olan sohbet bana hiç 7 saat gibi gelmedi sanki 7 saniye gibiydi belki daha az görecelikte bu değil miydi zaten sıkıcı bir ders geçmek bilmez ama seninle olan bir ömür.

Bana günlüğünden ayırdığın bir sayfa vardı yazdıklarımı tam hatırlamıyorum ama şiire bak orada adın yazılı.

Bana kattıkların için sana teşekkür ederim.


Sağ ol