‘’Uluslar arası bir duyguyum
Her millette aynıdır adım.
Hikâyelerim farklı olsa da,
Hep aynıdır değişmez tadım.

İstenmediğim zamanlar da olur,
Kalpten tecrit edilirim
Mesih olurum bazen elimden çivilenirim,
Yüz çevirir havarilerim çarmıhlara gerilirim.’’

Nasıl olmasın ki öyle......Azizim.....
Bencilliğin tek ilacıdır sevda.
Sert benliklere kara sevda.
Uysalına rahmet, asisine zahmet sevda; Hakk’ın terbiye kılıcıdır.

....................Ne yaratana, ne anneye, babaya ne de herhangi bir kula karşı burnundan kıl aldırmayan, gemi azıya almış bir nefise, adam ol adam. Vermeyi de öğren. Çıkar şu gurur, kibir tasmasını da boynundan, eğil biraz; demenin Hakk’çasıdır sevda.
..................Rabbin terbiye sıfatıdır. Ancak her halükarda rahmet yüzlüdür. Alıp başını dağlara dağlara doğru giderken, haşmetli nefis, aşk zinciriyle enginlere çekilir.
.........İner gönül iner, attan iner eşeğe biner. Ondan da iner de yayan yürür, ataların diliyle. Yürümek yetmez; neciliğinin, niteliğinin farkına varmaz, ben demekten vazgeçip sen sen sen diye yalvarmazsa, sürüm sürüm süründürülür. Ayşe Fatma, Ali Veli değildir, esasta onu süründüren hakk’ın terbiye sıfatıdır.

..............Kim ki akıllıdır bir sarsıntıda adam olur. Kimileri ise o cehennemden bu cehenneme atılır durur.
Adam oluncaya kadar, haddini bilmeyen o nefis.
Kimileri, işi feleğe, kadere atfeder.

Dersimi almayı bilemedim, demek nefsine ağır gelir çünkü.
Ona dünya cehennemi yeterli gelmemiştir. O gerçek cehenneme muhtaçtır, ermek için.

O nedenle, dünya cehennemleri nasıl ki rahmete vesiledir; ahiret cehennemi de, rahmet için vardır.
’Rahmetim gazabımı aştı ’ilahi hükmü bunu anlatmak içindir.

Her millette aynı olmasına gelince:
Hepimiz tek nefisten yaratıldık. Birbirimizin kopyasıyız da ondan. Kardeş ve özdeş olduğumuzu çoğumuz unutsak ta, âdemin çocuklarıyız.

Bir türlü öğrenemediğimiz şey,ruhumuzun parçalanamaz olduğudur.Ruh evrensel bir bütündür.Nefislerimiz ise o bütünün parçalarıdır.

Yaratılışın anlamı,parça nefislerin bütünü kavraması gerektiğini, kendi başına hareket edemeyeceğini,evrensel ile bütünleşmek zorunda olduğunu öğrenmesidir..Bütün ile entegre olmadıkça çile çekeceği gerçeğini görmesidir.

Burada uyum sağlayamayanlar, eğitimlerine ötede devam edecekler,mutlaka bütüne entegre olacaklardır.

’ İnsan yaratıldı da başıboş bırakıldı mı zannediyor,biz herkesi ensesinden yakalamışızdır.’ ayeti;

cüzün küle mahkum olduğunu,Allah indinde dinin islam,yani barış olduğunu bize anlatır.
Allah’a yani evrensele teslim olmadan mutluluk asla olmayacaktır.

Onsuz mutlu olduğunu zannedenlerin,seraba koştuğunu ileride gerçeği görünce anlayacaklarını anlatır bize kuran.

Bütün ile cüz’ün ilişkisinde önce almak isteyenler,tabii olarak verilenlerin farkında olmadan,kendileri için hayır mı şer mi olduğunu bile bilmeden sürekli almak isterler.
Halbuki önce eldekine şükür ile bakmayı,teşekkür etmeyi sonra devamını istemeyi adet haline getirseler, nimetin arttığını görecekler.

Aşkta karşılıksız vermeyi öğrenebilenler daha çabuk mutlu olduklarını görür, öğrenirler.Hep almaktan yana olanlar sonunda en iyi eşi bile kaybederler.

Yenilerinde aramak ise boşuna çabadır.

Huylarını değiştirmeden, sevdikleri veya sevecekleri hiç kimse onlara yar olmayacaktır.

Önce sevmek,önce vermek gerektiğini,hayatın yarısının sabır,diğer yarısının şükür olduğunu bilenler tek eşle mutlu olur,birbirlerini dünya ahiret cennete sokarlar.

Aşk bir cezadır.
Becerene cennet,beceremeyene cehennem olarak tecelli eder.

Ve aşkın aslı,kökeni insani değil,ilahidir.

............................................................................................................
Sayın CİNİTAŞ’ın adım sevda adlı şiiri. Bu yazı o şiirden yola çıkılarak yazılmıştır.