Bismillahirrahmanirrahim

Hamd ve övgü yalnızca alemlerin rabbi olan Allah’ mahsuzdur. Selam ve Saygı O’nun Habibi (sevgilisi), En Üstün Kulu ve Elçisi Muhammed Aleyhisselama olsun...


Ve göklerde ve yerde olanların hepsini kendinden (bir lütuf olarak) size musahhar (emre amade) kıldı. Muhakkak ki bunda, tefekkür eden bir kavim için mutlaka âyetler (ibretler) vardır. (casiye 13)

Ve Rabbin meleklere: “Muhakkak ki Ben yeryüzünde bir halife kılacağım.” demişti. (Melekler de): “Orada fesat çıkaracak ve kan dökecek birisini mi yaratacaksın? Biz Seni, hamd ile tesbih ve seni takdis ediyoruz.” dediler. (Rabbin de): “Muhakkak ki ben, sizin bilmediklerinizi bilirim.” buyurdu. (Bakara 30)

Yukarıdaki ayetler Allah’ın insana ne kadar büyük değer verdiğini göstergesidir. Ancak insan ki Yaratıcısı’nın kendisine vermiş olduğu ulvi değeri anlamamkta ve gerçek makamına ulaşamamaktadır. Yani açıkçası yaratılmışların en şereflii "Eşrefi Mahluk" olma değerini elinin tersiyle itmektedir. Bunun sebebi ise insanın Allah’ın ilk emri olan ’İkra’ (Oku!) ilahi telkinini anlayamamış olması ve yahutta unutması olsa gerek. Aşağıdak, ayet insanın bu cahilliğini ne kadar da güzel açıklamaktadır.

Biz o emaneti göklere, yere ve dağlara arz ettik, onlar, onu yüklenmeye yanaşmadılar, ondan korktular da onu insan yüklendi. O gerçekten çok zalim ve çok cahildir. (Ahzap 72)

Bu ayettede görüyoruz ki insanın acziyetini ve cahilliğini unutup yola çıktığını fakat o yolun çetinliği ve zorluğunu aşabilecek bilgiye ve donanıma sahip olmadığını ve o yolda huzur ve rahat içinde ilerlemesini
sağlayacak kılavuzlarını da cahilliği ile anlayamadığını , anlamak istemediğini anlaşılıyoruz.

İnsanın kendisini üstün yapacak olan yaratılmışların en şereflisi olmasını sağlayacak olan "Akıl" melekesini kullanamadığını bu özelliğini kullansa -doğru manada , ilahi hedef yolundakullansa- gerçek mutluluğa ulaşacağını şu ayet ve benzerleri ile anlıyoruz. " İşte akıllarınız ersin diye, Allah size âyetlerini böylece açıklıyor." (Bakara 242)

De ki, "Eğer Allah dileseydi ben onu size okumazdım. O da onu hiçbir şekilde size bildirmezdi. Bilirsiniz ki, ben sizin içinizde bundan önce yıllarca bulundum. Siz hâlâ aklınızı başınıza toplamayacak mısınız?" (Yunus 16)

"Ey kavmim! Bu iş için sizden bir ücret istemiyorum. Benim ecrim ancak beni yaratana aittir. Artık akıllanmayacak mısınız?" (Hud 51)


Kanaatimizce İnsan, ’en şerefli olabilme hakkını’ ancak ve ancak ihtiyacı olan bilgiye ulaştığı ve düşünce gücüyle bu bilgiyi yoğurup Yaratıcısının yolunda ilerlediği vakit alacak ve dünyanın sultanı ahretin hükümdarı olacaktır...

(Hatamız olduysa affola , eksiklerimi varsa yorumlarınızda belirtmekten çekinmeyiniz.)