Bugün “Dünya Çocuk Hakları Günü”ymüş” kara gözlüm.

Bırak elindeki İngiliz anahtarını, sil yüzündeki kiri, pası, alnındaki terleri, ellerindeki yağı.
Kurtul tamir aletlerinden, at üzerindeki gelinliği, fırlat yirmi yıl sonraya sırtındaki çuvalı.

Sen çocuk ol.

Korkma! Al yüreğini eline oyun arkadaşlarına git. Topaç çevir, birdirbir oyna, misketlerini yarıştır. Kahkahaların duyulsun kırk mahalleden, yüzün neşeyle ışıldasın. Bugün senin günün çocuk, sensiz olmaz ki…

Sevinçler biriktir ceplerinde, misketlerin bile kıskansın gülümsemeni, bakışlarının pırıltısı aydınlatsın simsiyah suratları. Ellerinin sıcaklığı ısıtsın nasırlaşmış kalpleri.

Bakma ardından bağıranlara… Seyredecekler seni uzaktan gizli gizli. Anlayamazlar, yoktu çocuklukları…

Senin elinde güllerin, buselerin olsun. Üzerinde mumlarını üflediğin doğum günü pastan olsun çocuk.

Bir aracın kaportasında asılı kalmasın senden büyük hayallerin. Yeşersin, büyüsün, meyve versin.

Üzülme çocuk…

Biliyorum ki kelimelerim havada asılı kalmayacak, sen minik yumruklarını vuracaksın masaya. Ne sağından çekiştirene, ne solunda durana inanmayacaksın.

Bugün senin günün çocuk.

Bir mermiden daha keskin bakışlarını koy avuçlarına, haykır dünyaya çocukluğunu. Ben çocuğum, çocuk olacağım de… Koş Özgürlüğüne.

Bugün senin günün çocuk. Sensiz olmaz ki…

Hülya Türk BOYACIOĞLU
21 Kasım 2014