Burak kardeş. Size mesaj yazdım ama görmediniz galiba. O yüzden buraya yazmak zorunda kaldım. Yazınızı özüne dokunmadan düzeltmeye çalıştım.


ÖMRÜMSÜN

Adam bilmiyordu. Elleri ellerine hiç değmemişti. Hiç hissetmemişti ilk temasın verdiği tatlı heyecanı. Hayal etti adam; Onunla el ele bir kumsalda yürüyordu. Birden bir sandaldan duygusal bir müzik geldi daha çok sarıldı adam kızın eline. Bu yürümenin hiç bitmesini istemedi. Kalbinin olduğu yerde o serçe kuşu pır pır edip duruyordu. Ne kadar uzun zaman olmuştu. Serçe kuşunun kalbinde pır pır edişi kalbimin çarpıntısından hiç korkmadım.

O doğru kızdı çok temiz masumdu doğru aşktı. Bu kız onu çok sevmekle kalmayıp hayatı da onunla sevdim ve yaşadığım hayatın bir anlamı oldu.
Ne kadar yanlış öğretmişler bize. Dünyanın en mutlu insanı çok fazla paraya sahip olursan olursun, yanlışmış. Şimdi kendimce her şeyi elde etmek çok kolay. Madden yarın gidip bir araba alabilirim ya da bir deniz
kenarında yazlık taka bir tekne ama bu beni mutlu ediyor mu? Hayır .
Seninle hayatın bir anlamı oldu.

Elbette senden ayrı kalmaktan ölmem. Ama yinede sen çok bekletme gel. Ayrılık ne kadar acı verirse bu acıya katlanmayı da öğrendim ben.
Sen, sen asıl kendini düşün
Meleklerin ayrı kalmaya hakkı yoktur ki
Sen benim meleğimsin, ÖMRÜMSÜN.