Hani bazı şeyler vardır hep saklı kalması gereken. Hani söylediğin sözler aslında sana ait değildir onlar yüreğinin sözleridir.

Aslında sen bu büyük sevdayı içerinde taaaa derinlerde bir yerlerde gizli saklı ama kendince yaşamak isterken yüreğin buna engel olur dökülü verir sözler birden dilinden.

İşte öyle bir zamanda dökülü verdi seni seviyorum kelimesi dilimden. Tutmak istedim dudaklarım bırak gitsin dercesine sözcükleri bir bir salı verdi sana doğru. Saklamalıydım, bu sevdayı saklamalıydım sen hiç bilmemeliydin. Öğrenirsen kaçacaktın benden biliyordum. Onun için saklamalıydım ama tutamadı daha fazla yüreğim bu sevgiyi içinde salı verdi sana doğru belki gelirsin diye. Engel olmadı dudaklarım çıkan kelimelere olamadı. Yüreğim ona da izin vermedi.

Şimdi biliyorsun seni ne çok sevdiğimi. Hani zorunda değilsin ben alışmıştım seni uzaktan sevmeye, alışmıştım sen yokken de seninle yaşamaya.

Ama yüreğim kahrolası bu yüreğim tutamadı işte içinde daha fazla tutamadı ve söyledi seni seviyorum seni çok seviyorum...(SHR)