Kadın hiç ölmeyecekmiş gibi yediden yetmişe herkese emek verir
Ama hiç birşey yapmamış gibi görünür
Geri gelmesi mümkün olmayan geçmişimi yargılama.
Ben artık orda yaşamıyorum
Belki mükemmel bir evlat olduğum yazıyor söylenemez hayat karnesinde
Ama mükemmel bir anne olmak için yıllarca debelendim yaşam atölyesi’nin tüm etkinliklerinde
Bunu kendime hatırlatmaktan hiçbir zaman vazgeçmeyeceğim
nasıl bir anne istediklerini sormayı nasıl akıl edemedin çocuklarına, şimdi üzgünüm çocuklar demek yetmiyor insana
Onlar
Çok şey öğrettiler bana…
Hayat denen bu uzun ve karmaşık yolda, tüm zorluklara rağmen umut etmeyi, hayat ne kadar kötü giderse gitsin dimdik ayakta durup mücadele etmem gerektiğini öğrettiler…
Mesela
Uykularımı kaçırdıkları gecelerde, şükredip sabretmeyi öğrettiler… Onlardan önce hiçbir önemi olmayan, hayatin aslında ne kadar anlamlı olduğunu öğrettiler. Bir insanı hatalarıyla, yanlışlarıyla sahiplenip, onu kabullenmeyi öğrettiler. Eğer birini bağışlayacaksan, hataların hiçbir önemi olmadığını öğrettiler. Çok şey öğrettiniz siz bana…
Bu meslekten hiç terfi etmeyi düşünmedim
Geldiniz, sevinmeyi, gittiniz ağlamayı öğrendim
Gerçekten
Huzurun, hüznün, başarının başarısızlığın gel-gitlerinde savrulurken kabuğuma çekildiğimde
hàlà örseleyen pişmanlıklarla dolu dünlerime
Bütün enerjisiyle kökten bir neşter vurdu bu Nenelik.
Aramızda kalsın tıpkı gün batımında
birbirlerine kavuşan sevgililer gibi
öylesine mutlu, öylesine mesuttum…
Bırak geçmişle gelecek birbirini yesin
Ya, ben bu Nene rolünü pek sevdim istifa etmeyi hiç düşünmüyorum:
Diyenlerden biriyim bende

KAYIP YALDIZ