Edebiyat Tarih İlişkisi Üzerine
Tarihi olayları sadece kronolojik olarak incelemek, zamana gökten zembille inmekten farksızdır. Tarih insanı anlatan bir bilimdir. O zaman tarih insana ait olan bütün değerleri içine alır. Zaman mekanla birleşir, olay gelişir ve tarihçi hiçbir öğeyi dışlamadan enine boyuna inceler.
Zaten bütün bilimler ve sanatlar tarih kokar. Edebiyatta tarihle göbek bağı olan bir sanattır. Birçok edebi metin aynı zamanda tarihi birer kaynaktır. Hem de ne kaynak... Yeri gelir bir şavaşı anlatır, yeri gelir bir kıtlığı. Anlatırken o tarihe götürür, dönemin zihniyetini yansıtır.
Şairler ve yazarlar yaşadıkları dönemde gördükleri olayları kağıda aktarma ihtiyacı duymuşlardır. Tarihçilerden farklı olarak kafalarındakilerden öte kalplerindekileri yazmışlardır. Yaşadıkları olaylaları duygularla bezemiş toplumun sesi olmuşlardır. Sanat için sanat yapanlar bile toplumdan bir şeyleri katmışlardır.
Edebiyat tarihçiler için büyük bir nimettir. Dönemin giyiminden kuşamına, konuşmasından ticareretine dönemi anlatır. Tarihi günümüzde değil zamanında işler. Okuyanı geçmişe götürür duygulandırır.
Yani edebiyatla tarih bir bütünün ayrılamaz parçalarıdır.Bir bütünü parçalamak doğru değildir. Bütün olarak incelenmelidir.