Bir umuttu senle yaşamak, zamanın ve mekanın ötesinde bir yerlerde. Nedensiz niçinsiz bir aşktı yüreğimdeki. Kalbinden kalbime en güzel hediye. Seni düşünerek uyurdum geceleri, senle uyanırdım her sabah. Adını yüreğime yazmadım ben, yüreğim adın oldu, doldu doldu taştı sana sevdam. Bu sevdanın sızıntıların görenler aşkı bende bulduğunu zannedip önüme dünyanın en pırıltılı halini serdiler. Bilemezlerdi bu sevdanın bana Batın’ımdan hediye olduğunu. Çünkü onlar sadece Zahir’i aşka iman etmişlerdi.
Oysa ki sen benim gönlümün muradı olmuştun bir kere. Varlığım yokluğun birdi.Resmini gönlüme aşk diye kazımıştın bir kere, özledikçe orda buldum seni ve an olsun ayırmadım yanımdan.
Nefesim sensin benim, sensiz ölmek o kadar kolay ki. Zor olan yüreğim alev alevken beklemek, yaşamın her rengi sensin bana.
Özledim Sultanım; Yusuf yüzlüm, Muhammed gönüllüm bitsin bu ayrılık, bitsin bu ceza
Sorgusuz sualsiz ilk defa sevdim, bunun için kızma olur mu. İlk defa birini bu kadar özledim seni sevdiğim için kızma ne olur. En kısa zamanda gel yanıma eskisi gibi sana sarılmayı özledim