İstesek yapardık aslında, hayata karşı karamsar, umutsuz olmak yerine biraz vicdan sahibi olmayı... Başarırdık.

Soma faciasından bahsediyorum. Yüzlerce insanın hayatını kaybettiği korkunç
kazadan.Son günlerin en büyük facialarından birine şahit olduğumuz şu günler de ne söylesek teselli etmez aslında yaralı hiçbir yüreği. Ne söylesek geri getirmez gidenleri.

Lakin yardım eli uzatabiliriz kalanlara. Susup da izliyorsanız sizin kişisel tercihinizdir, belki paranız yoktur belki maddi manevi sıkıntılarınız vardır. Kim bilebilir.

İhmaller zincirinden bir facia daha koptu ve yine yüzlerce insan can verdi. Yine ağladı gözler parelendi yürekler.

Lakin 300’den fazla insanın hayatını kaybettiği bir faciadan sonra bu kadar da olmaz dedirtecek türden hadiseler yaşandı ülkemizde. Özellikle Siyaset! Ölülerin arkasından konuşulmaz diye bir kelime vardır bilmem bilir misiniz?

İnsanlar ölmüş diyorum.
Biri; ’Ak partiliymiş ölmeleri müstehak o zaman’ diyor. İnsanlar ölmüş diyorum bir diğeri ’Dikkatli olsalarmış madenci değiller mi..!’ diyor.. Biri konserini iptal etmiyor servetime biraz daha servet katayım diye... Hadi konserini iptal etmeyen sanatçının haberi yoktu olaydan, olabilir. Ya orda konsere gelen 1 milyona yakın insanın? Bir tanesinin bile mi haberi yoktu? Biri Tv de ki eğlence programını iptal etmiyor. Neredeyse artık herkes parasına para katmanın derdinde. Bu kadar mı vicdansız oldu bizim insanımız. Nerde Müslüman bir kardeşi öldüğünde tanımasa bile arkasından 3 gün yas tutan milletimiz. Nerde bizim kardeşliğimiz? Nerde güzel ülkemin duyarlı insanları? Aynı ülke de yaşıyoruz. Fakat birbirimizi gördüğümüz yok bencillikten.
İnsanlar ölmüş diyorum. O doğum günü partisi yapıyor. O düğün yapıyor o eğlence yapıyor.. Üç gün bile ertelenmiyor yaşam dedikleri geçici eğlenceler. Bunalım takılmak oldu yas tutmanın, biri için ağlamanın adı artık yeni nesilde. Vesaire vesaire... Ölen, evine helal ekmek götüren o kadar insan! Sen kalkmış siyaset yapıyorsun. Sen kalkmış ertesi günü hayatına devam edip alemlere akıyorsun. Sen parti yapıyorsun. Bari 1 hafta yas tutun biraz yerinizde oturun. Her ne sebeple ölmüş olurlarsa olsunlar senin o insanları siyasetle ayrıştırmaya hakkın yok. AKP’li CHP’li MHP’li veya başka bir partiden. İster sağcı ister solcu... Neyi tutarsa tutsun. Orda insanlar yanarak ve zehirli dumanla zehirlenerek can verdiler. Hiç mi düşünmüyorsunuz arkasında kalan yetimleri, eşlerini çocuklarını, annelerini babalarını.. Şimdi o çocuklar kime baba diyecek? Toprağa mı? Toprak konuşamaz ki, küçük bir çocuğa babasının onu sevdiğini söyleyemez ki. Toprak baba gibi kokmaz ki. Mezar taşına mı? Mezar taşı o çocuğu sarıp sarmalayamaz ki? Yoksa geri de kalan fotoğraflara mı baba desin? Fotoğraflar da konuşamazdı değil mi? O ailelerin yarasını kapatamayacaksın! Kapatamayacağız! Kapatamayacaklar! Bari biraz olsun su serpin. Ölülerin arkasından siyaset yapmayın. Bir hafta eğlencelere katılmayın, sosyal aktivitelerinizden mahrum kalın mesela. Çok değil. Orada yanarak ölen insanların ruhları mezar da gülümsesin biraz. Yardım eli uzatamayacaksanız bile ailelerinin yarasını daha çok deşmeyin. Hiç bir şey yapamıyorsanız susup oturun ama görmezden gelmeyin. ’Bana ne’ demeyin. Sizin aileniz de olabilirdi orada ölenlerden biri. Biraz empati, biraz vicdan, biraz saygı ile çok şey yapılabilir aslında bu ülkede. O evde o insanlar nasıl ısınacak şimdi. Sobayı her yaktıklarında içine attıkları kömür onları ısıtmak yerine daha da üşütmeyecek mi? Eve giren bir parça ekmek onlara acı gelecek artık. İçtikleri bir tas çorba onları doyurmak yerine daha da acıktıracak. Ama yemeğe değil. Her gün biraz daha sevgiye aç büyüyecekler. Her gün biraz daha eşini özleyecek kadınlar. Daha fazla yaş dökecek anneler babalar. Benim de ailemden biri ölmedi, babam ölmedi orda ama hem gözlerim hem yüreğim ağlıyor. Ya sen diyorum. Ya sen? Nasıl bu kadar soğukkanlı olabiliyorsun?

Her gün daha fazla nasıl kolay para kazanabilirim, nasıl rant sağlarım, nasıl yükselirim diye düşünmek yerine; Her gün, daha fazla nasıl insanları mutlu ederim, nasıl daha rahat koyabilirim gece yatarken başımı yastığa diye düşünün. Biraz vicdan lütfen!
Bakın etrafınıza dönün bir kerecik.

Ne zaman bencillik denen katil duyguyu aşarsanız o zaman değişirsiniz. Hem siz, hem çevreniz. O zaman böyle bölünmez ülke ölenler şunlardanmış diye...O zaman cennet bahçesine döner yaşadığınız yer..

Görebileniniz var mı ufka bakınca ölümün çaresini? Hangimiz bu dünyadan eli dolu gidebildik ki?

Unutma; Kanuni Sultan Süleyman bile o kadar yükselişten sonra toprağa sadece bedeni gömüldüyse, ipekten mendilini bile götüremediyse sende götüremeyeceksin hiç bir şey. Nasıl çıplak geldiyseniz Dünya’ya öyle gömüleceksiniz. Neyin derdindesiniz?

Ölümden öte köy yok, bunun farkında olmayan pek çok.

Başta Soma’da can veren yüzlerce insanın ailesi olmak üzere tüm Türkiye; ’Başımız Sağ olsun’

Birde artık pek kimsenin anlamını bilmediği yada kelimeden ibaret gördüğü ’İnsanlık Ölmüş’ Başımız Sağ olsun’

’’SEN GİBİ GELDİM BENDE, BEN GİBİ GİDECEKSİN SENDE!

Ayşe ERDOĞAN