Merhaba Sevdiğim,

( Her şeyi en baştan alsam ve söyle bir şeyler yazsam sana )

Öncelikle seni bu şekilde rahatsız ettiğim için milyonlarca kez özür diliyorum. Yazmak ile yazmamak arasında kaldım. Belki de onlarca kez yazıp sildiğim şeyler oldu ama bu sefer yazacağım. Lütfen yazacaklarım şeyler konusunda beni affet, olur mu?
En son konuşmamızı hatırlıyor musun bilmiyorum ama orada söylediklerim değişmedi. Hala aynı duygular içerisindeyim. Burada tekrar yazmayacağım onları, az çok biliyorsun zaten. Bu geçen zaman zarfında düşüncelerimin daha doğrusu duygularımın değişmemiş olması bende çok büyük bir etki bırakmış olman sanırım. Her gün olur olmaz vakitte aklıma gelmen, şimdi o ne yapıyordur acabaları, sesin, gülüşün, belki biraz çocukça olacak ama hayallerimde hep sana yer vermem… Eğer istersen daha bir sürü neden yazabilirim sana, sana dair. Ama seni neredeyse hiç tanımıyorum. Sana ait bildiğim tek şey doğum günün. Nereli olduğun ve hangi üniversiteyi okuduğun dışında. Tanımadığım ve sadece bir kere gördüğüm biri için böyle düşünmem… Sen tamamla cümlemin gerisini olur mu?
Yukarıdakiler içimden gelenlerin bir kısmıydı. Kendini küçük gören biri için belki de boyumdan büyük laflar ettim. Belki de haddim değil bunları sana yazmak. Sadece aklımda olanları bil istedim. Lütfen affet olur mu?
Bu kısmı ise nasıl diyeceğimi bilmiyorum. Sonları pek getiremem genelde. Senin de fazla vaktini almadan bitirsem çok daha iyi olacak sanırım. Aramanı ya da bir evet içeren cümleni bekledim, bekliyorum ve bekleyeceğim. Sabırsızlıkla ve umutla bekleyeceğim. Hoşça kal…
Diye bir mektup yazsam… Sen bana dönsen… Ahh hayaller…Yıkılmaya mahkumlar…