Yağmurlar bu şehre küskün, kırgın artık,yağmuyor sokaklara.. Şimdi..evet evet şimdi..kar içinde bedenim ,buza döndü dünya..

Hani hayallerimiz vardı geleceğe dair,mutluluk dolu.Rüzgarlar savurdu,ulaşamayacağımız yüksek dağlara yağdı...

Öylede olsa hala koynumda mavi mavi hayaller taşıyorum sana dair..Sen gideli yüreğim yangın,gözlerim buğuludur benim...Kar yağıyor bu şehre,üşüyorum..Ve sen yoksun!Kar yağıyor..!Giderken ardından son bir çığlığımı ekleyebilmiştim sadece..!

Giderken "beni de al" diye..!bağırabilmiştim sadece.. Ama nafile duymamıştın..:(((

Uykusuzum her gece böyle,yorgun ve sesiz...!

Hani diyorum bir gece hasretini yüklenerek çıkıp gelsen,ısınsa bu yüreciğim buzları erise duygularımın.Sonra başımı koysam dizlerine,kapansa sana bakarken müjganlarım..mahur bakışalarım dalıpp gitse.. karışsa rüyalarıma bir daha hiç uyanmasam... ve sen yanımda oldukça ben üşümesem..işte şimdi yanımdasın ya artık ben üşümüyorum...üşümüyorum...

Rüzgarlara yükledim özlemimi her gece ..sevgimi,özlemimi haykırdım efil efil esen yellere..son kez bakıyorum ardından. VEEE BENN.ÜŞÜYORUMMMM



*NE ZAMAN GELİRSEN GELLL.....SENİ BEKLEMLERİNİ SÖYLEDİM YAĞMURLARIMA....


Pakize Özbaş DURSUN
29 Eylül (yağmur yağarkenn..üşüyordu bu beden satırları yazarken..)

not:Bu yazıyı daha evvel ( ayazgeceler ) rumuzumla eklemiştim tüm okuyan yüreklere selam ve sevgiler..