Günlerden yine 10 Kasım…
Bayraklar yine saatinde yarıya çekilmiş, seni bekliyor…
Ve o bir dakikalık saygı duruşu…
Gözlerim tam karşıya takılıp kalır. Koca bir sessizlik alır etrafı. Bir anda görmediklerim, duymadıklarım canlanır gözlerimde.

Mücadelelerimiz, yenilgiler ve zaferler…
Adını bile ağzıma alırken her harfinde heyecanla gururlandığım Mustafa kemal Atatürk’ üm var benim! Esir yurdunu düşmanların elinden kurtaran, uyuyan bir milleti gaflet uykusundan uyandıran…
Gözlerimden sonra yüreğimde canlanıyor o her şeyden habersiz, korkak, küçük bir çocuk. Olanları izliyor, sessizce dinliyor, sessizce ağlıyor. Hissediyor belli ki. Gözleri, vatanımızın kurtarıcısı olmaktan önce fikir kurtarıcımıza ilişiyor. O mavi gözler acı dolu yüreklere tebessüm ediyor, gülümsüyor sonra küçük çocuğa…
Bu arada düşüncelerim şimdiki zamana kayıyor.
Konuştuğum dilim, giydiğim özgürlüğüm…
Birden onun şu sözü geliyor aklıma;
“ Bizim milletimiz derin bir maziye maliktir… Türk çocuğu, ecdadını tanıdıkça daha büyük işler yapmak için kendinde kuvvet bulacaktır.”
Geçmişimizi okuduğum zamanlarım düşüyor aklıma tam da bu sıra. Daha dik duruyorum. Daha emin konuşuyorum. Ve içimden her birine tek tek teşekkür ediyorum.
Romanlarda gözyaşı olup yüreklere akan Atam var! Şiirlerde büyüdükçe büyüyen, zamanı ve zemini kuşatan gölgen var kulaklarımda. O cumhuriyet çocuklarının hayallerinde dahi olmayan yenilikler bırakan…
Diktiğin cumhuriyet fidanını büyüttük, hala büyütmekteyiz. Gençliğe vasiyet ettiğin koca bir çınar var yanımızda…

Ben bunları düşünürken;
Bir dakikalık saygı duruşu bitmiş..
Dilim marşımızın sözlerini söylüyor…
Yeni nesil bugün biraz daha hayıflanıyor seni göremediği için…

Atatürk’ ümün nesli;
Bugün Mustafa Kemal’ i anma günü değildir.
Bugün Mustafa Kemal’i her an yaşattığımızı, yaşadığımızı anımsatma günüdür.

KÜBRA GÖK