Bir gün gideceğini, benim olmayacağını, dış etkenlerin bizi ayıracağını anlamıştım aslında.

Seni bulduğum zaman içimde, şimdi beni param parça eden bu korku vardı. Haklıymışım! Arayışlarım artık sona erdi. Biliyorum şimdi hayatım tıpkı resimde ki o çiçek gibi siyah beyaz; Ama yalnızca bundan ibaret değil. İçimde ufakta olsa bir yeşerme, sana kavuşma arzusu var. Umutluyum yani.Biliyor musun? Seni bana hatırlatan her şeye, hatta bu hayatıma, seni benden ayıran sana, içtiğim her sigaraya, dinlediğim her şarkıya, türkÜye, şiire, sana benzeyen her kadına lanet ediyorum.

Ah sevdiğim ah ne kadar daha dayanabilirim bilmiyorum. Ya bir gün sana yeniden kavuşurum, ya da hayatım ellerimle son bulur. İnşallah birincisi olur. Her günüm her saatim seni özlemekle geçiyor. NERELERDESİN?
Yatak odamın tavanına isminin yazılı olduğu bir kağıt parçası yapıştırdım, her sabah uyandığım da isminle karşılaşıyorum, derin bir nefes çekerek dualar ediyorum olabilir mi Allah’ım diyorum acaba gün olur beraber uyandığımız olur mu?

Duygularımın nefret mi? yoksa aşk mı olduğunu bilmiyorum. İnanıyorum ki şu söz gerçekten doğru.
’Seven unutmaz unutan sevmemiştir. Eğer unutmuşsa sevmesini bilmemiştir.’ bu senin sözün idi hatırladın mı?
Ben seni gerçekten sevmiştim.
Şunu da unutma ki!.. Senden uzaktayım, bundan mıdır nedir bilmiyorum, birbirinden dehşet verici günler yaşıyorum ve seni seni her ne olursa olsun sevdiğimi tekrar tekrar haykırıyorum. Şu dünyada unutamayacağım tek kişisin.

Hoşça kal sevdiğim seven sevdiğine her zaman güzel dualar etmeli bahtın ve yolun acık olsun!