18.09.2014 tarihinde
Mersin devlet hastanesi onkoloji bölümünde yatmakta olan bir hastanın vasiyeti üzerine yazılmıştır.
Merhum teyzemiz. Vefatından üç gün önce benden ricada bulunarak vefasız oğlu için, böyle bir şiir yazmamı istedi. Bende onun anlattıklarından yola çıkarak yazmaya çalıştım. Şiir bitince ailesine teslim edeceğimi söyledim çok sevindi, mutlu oldu. Lakin onun bu isteği sağlığına yetişmedi.
Mekânı cennet olsun…

MUSTAFA Doğan



Cemal

Kalkmıyor nicedir kanadım kolum
Hastalık hasreti bilmiyor Cemal
Sanki yol üstüne serilmiş çulum
Gözlerim kapıdan gelmiyor Cemal

Eridi ciğerim kalmadı halim
Hastane köşesi belki son yolum
Başımın ucunda geziyor ölüm
Hekimler yanına salmıyor Cemal

Bir kuru selamın gözümde tüter
Yirmi beş yıl oldu yürek mi yeter
Senin bu yaptığın kanserden beter
İçim Bu küslüğü almıyor Cemal

Gurbet olsa belki haklıdır derdim
Çıkar gelir diye umut ederdim
Seksen iki yılı boşa mı verdim
Bayramda kapımı çalmıyor Cemal


Ne sebebi vardı bunca inadın
Beni yıkmak mıydı bütün muradın
Senin de gözünde kalsın evladın
Yıllar oldu yüzüm gülmüyor Cemal

Ha geldi gelecek Mevla’nın emri
Üç adım öteden gelmedin beri
Son nefes öncesi görseydim bari
Analık hakkını bilmiyor Cemal

Of diyorum bazen içim yanıyor
Her ayak sesini sensin sanıyor
Dilim sekeratta ismin anıyor
Özlemin vadesi dolmuyor Cemal

Doktorlar ümidi kesmişler her hal
Gönül istiyor ki gel duamı al
Aha gidiyorum sen dünyada kal
Dünya kimselere kalmıyor Cemal

Mustafa Doğan