Küçük aptal ve yaramaz bir cocuk gibiyim şimdi.Her adım attığında düşüp dizleri kanayan anne diyerek bağıran ancak annesindende azar işiten.Ellerimde acının verdiği beyazlıklar,ruhumda ağlamak için dahada fazla debelenen bir yaratık
ne cıkışim var nede yeni bir başlangıç imkanım.ah yeni bir hayat yeniden yaşama tutunabilmemi sağlayacak bir düzen.Dünya aptal bir küre bende o kürenin içindeki hava zerreciklerinin en acemilerinden biriyim.Her önüne gelene inanan herkes için koşan iyilik yapmayı isteyen ve herkes ide kendi gibi gören.Ama sonunda,gözlerinden kanlı yaşlar akan insanların arkasından güldüğü o ahmak yaratık.acaba yalnış benmiyim evet evet yalnış benim herkes hatalı olmazya .yalanım hatayım hayatım sesiz kısa bir film ama içindeki tek doğru yaşıyor olmam şimdi ölsem önümde arkamda ne bir dost ne bir seven kalsa mezarım acılsa ve koyulsam derinliğe ve sonsuzluğa ulaşsam

şimdi yollarım kapalı karanlık ve acımasız bir dünya.ölmek ölmek ve ölmek yada yaşamak
sorgulamak acı ama ya yaşamak yada ölmek