Bakarım yalpalarda güneş doğmaz üstüne
onun sevdiği hiçbirşey er değil,
dokununca zerredeki fatihe
bu bendeki envar istanbul değil.

Kanatlarını kestiler martıların
gökyüzü ıssız kaldı.
deniz,kum taneleri,
falların hepsi yalan.
Balıklar büyüttü bağrında; koca bir okyanus
kısmet neyse padişah onu arattı...

Bir sabah olmayacağım,
Belkide soranlara bir ’hiç’ olmayacaksın.
Sen birgün gideceksin,
Ve ben bir gün
Dur durak bilmeden,
Beklemeye başlayacağım..

(*)Bilmem ki yarın mı bugündür,
O zaman dün ölenler nerde.
Bilmem ki dün mü bugündür,
Peki ya sağ kalanlar nerde.

Adına yazdığım her cümle,
başka dudaklarda ıslak.
gel,
gel de seni yazan eller kurusun..

...................................................
Toprakta durdukça kararan bir kömür,
dökülür müydü pir elmasın dudaklarından.
yada değil miydi aşk dediğin
lugatlerde inleyen bir mühür.
güldürdün bana bütün çiçekleri,
ki sen yüzünü yırttın aynalardan.

...............................................

Nasıl bir varlıksın ki
Giderken bile kalıyorsun hep bende.
Ben hiç arkamda yarım bir parça bırakmadım
Annem hep
’Arkandan ağlar’ derdi
....................................................
Teşekki değil
Teşekkür etmelisin ey yar
Edebi ders’in ebedi ömrüyüz biz
Bir tutam Mecnun
Bir tutam Leyla’k
Ömre ömür katmaya ne dersin..
......................................................
O kadın
ben ona ağladım
o duymadı
o’su bu’su yok işte
sıfatın anlamı yok şimdi
herşeyden yalın
sadece kadın
çok ağlattı beni...
..................................................
tan ağarttı saçlarımı,
yılların suçu yok.
ayaklarım hep yalın
gitmek gibi eylemler yok sevişimde.
yüzümde aşkın ezilmişliği var sadece..
..............................................
Canıma tak ediyor ayrılık,
Biliyorum gelen sen değilsin.