son günlerde epeyce mutsuzum.aksilikler hiç bırakmıyor peşimi.her gün bir başka olay,bir başka dert...kaç gündür dişim ağrıyordu.bazen geçiyor bazen de fena şekilde ağrı yapıyordu.iki hafta böyle geldi geçti günler...artık dün dayanamadım.dişçinin yolunu tuttum.korkunun ecele faydası yok dedim nasılsa...gittim diş hastanesine...öğleden sonra az olur insanlar diye düşündüm.ama öyle değilmiş.epey hasta vardı...girdim bende sıraya.aldım numara.başladım beklemeye...seyrettim insanları...bazılarıyla da konuştum...sıra bana geldiğinde girdim içeriye...doktor ağrıyan dişime sağlı sollu aynı iğneyi batırdı.sağ tarafıma soktuğunda biraz acıdı canım amma olur biraz diye düşündüm.ama sol taraftan yani dişin iç tarafından batırınca iğneyi gözlerim karardı,kalbim fena halde deli deli atmaya başladı.kalp krizi geçiriyorum sandım yığıldım yere.tamam dedim ben gidiyorum öbür tarafa...hani insan ölürken tüm hayatı flim şeridi gibi geçermiş ya gözünün önünden. doğruymuş o söylenenler...slayt gösterisi gibi tüm hayatım geçti gözümün önünden...gözlerimden oluk gibi yaşlar akıyordu,durduramıyordum.aman tanrım tarifi yoktu o acının...
doktor bana iğneyi yaptı tabii,diğer hastayla ilgilenmeye başladı.ben uyuşmasını bekliyordum dişimin...nedense bir türlü uyuşmaz..hep sorarlar bana sigara içiyor musun,içki kullanıyor musun diye...kullanmıyorum ama bir türlü de uyuşmuyor işte...gene aynısı oldu.hafif bir uyuşma oldu işte o kadar...bu arada da düşünüyorum,doktoru da izliyorum...yaptığı iğne böyleyse ya diş çekişi nasıldır diye...
sıra bana geldi oturdum dişçi koltuğuna...ağzıma demir gibi bir şey soktu,çürük dişimi sanırım ortasına aldı...başladı dişi sağlı sollu asılmaya...ben daha iğnenin acısını atlatamadan çekimin ağrısıyla sarsıldım.kafatasımın ayrıldığını filan düşünmeye başladım...öyle çatır çatır sesler geliyordu kulağıma...son bir asılmakla dişimi çıkardı ama ağzımdan oluk gibi kan gelmeye başladı...
çürük dişi gösterdi bana doktor,bak dedi yan taraftan çürümüş...sonra attı çöp sepetine dişimi...yıllarca ağzımda olan dişim şimdi çöp tenekesindeydi...
sarhoş gibi kalktım dişçinin koltuğundan...çıktım hastaneden...başım dönüyor,gözlerim kararıyordu.kalbim ise hala bir manyak gibi atıyordu...ağzımı kapatıyordum kan doluyordu içerisine...peçete kıpkırmızı oluyordu her ağzımı sildiğim de...sokakta yürürken cafelerin,lokantaların önünden geçerken ben o neşe içerisinde yemeklerini yiyen,çaylarını içen insanlara bakıyordum...bir de kendi halime...bir gariplik çöktü bana.başladım hüngür hüngür ağlamaya...
eve nasıl geldim bilmiyorum...kapıyı açtım kendimi zor attım bir koltuğa...yüzüm sapsarı olmuş,gözlerim çökmüş...aldım üstüme bir battaniye...olanları düşündüm...canım hala acıyordu.elim ayağım titriyordu...bir ara dalmışım...daldım diyorum ya belki de bayıldım...hiç hatırlamıyorum...
ne biçim dişse.ne biçim diş çekimi ise...hala da dişimin yeri ağrıyor,yüzüm şişti.elmacık kemiğim ağrıyor.sanki birisi bir yumruk atmış gibi...
evet işte böyle.
ben dün ağladım
hep ağladım
kendime
garipliğime...


candan
29.ekim.2014
çarşamba-00.46
izmir