Yıllar sonra kalktım gittim köyüme
Gözlerim dolduda doldum ağladım
Çocukluğum hayel meyal göründü
Geçmiş yıllarıma daldım ağladım

Otobüsten indim köprü başında
Yürüdüm ayna gibi köy karşımda
Fatiha okudum ninem başında
Nınemi hayele aldım ağladım

Doğduğum eve vardım kitli kapı
Samanlık yıkılmış viran yapısı
Rütübetten küf bağlamış hepisi
Yüreğim dolduda yandım ağladım

Kimsemiz kalmamış baca tütmüyor
Pencere kplı işik gitmiyor
Kuzu melemiyor horoz ötmüyor
Geçmiş yıllarıma döndüm ağladım

Komşuların çoğu göçmüş yoluna
Ölen ölmüş kalan geldi yanıma
Gençler sordular kimsin be amca
Köyümde yabancı oldum ağladım:

Sabah olur koyun kuzu melemez
Pek yayvan kalmamış nahırda gitmez
Tırpanlar pas tutmuş ekin biçilmez
Harmanlı yıllara döndüm ağladım

Komşular küsmüş ikiye bölünmüş
O güzel köyüme kin nefret dolmuş
Kardeş kardeşe sırtını dönmüş
Dostluk yıllara döndüm ağladım: