1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
892
Okunma
Tek damla gözyaşın neler barındırır içinde bir düşün.
Bir sevincin ardından akar, yürekteki sevginin damıtılmış özü olarak.
Dökülürler uzaklara giden sevdiklerinin ardı sıra özleminden.
Bazen hüznün acının üzüntünün sonucu burukluktan,
Kimi ayrılıklardaki kırgınlıktan, tatlı gelen öfkenden hırsından
Damlarlar gözlerinden sen farkında olmadan.
Ruhunu yıkayıp arındırmak ister bu baskın duygulardan.
Bu nedenle kutsal bir su olmalı gözyaşın.
İnsan olduğunu anımsatan.
Sözlerinin yetmediği yerde yardımcı sana sessizce birkaç damlan
Anlatmayı becerebilendir gözyaşın sen söylemeden.
Böyle kutsal bir pınarın var aslında senin.
Yeri geldiğinde doyasıya ağlayabilmelisin. Ağlayabilmelisin utanmadan.
Cevap Yaz