Bu yangını anca bir şiir bitirir bu gece...
Doldur kalemimi ey mürekep! Bu gece suret-i yar gark olacak sayfalara...Doldur kalemimi ey mürrekep! bu gece yar konuk olacak aşk soframıza...
Doldur ki kalemimi tükenmesin yazacaklarım.bu gece alınıverir belki boynum bir bakmışsın asıvermişim kendimi bir cümleninsonu bulunmaz kuytusuna...sonra bir kandil yakar sevgilinin iki dudağına sığınmayı beklerim. belki okurda esir olurum diline...
Bİr deli telaş kalemimde...yeşil yeşil sığınmaların gölgesinde anıları çiziyor.Bİr an kararsız kalıp isyanına çağlıyor..Bİr an düşüyor aklına yazacağına pişman oluyor...Gözyaşlarının sığınağında bir gün bir akşam vakti bayram sofrasından sonra kuru ekmeğe talim etiren bir susuşun ardındankan damlıyor sayfalara...Ve sızılı bir cümle doluyor kulaklara ’Ağlama sevgili... NE cok yaş döktün ardımdan ne cok incindi kirprklerin...Nasıl öderim hakkını.Gelsem.öpsem gözkapaklarından bana haklarını helal ederler mi..
ve bir yangın başlıyor sebebi mechul.. bir yangın ki dünyaya bedel..bir yangın ki içinde buz fırtınaları saklı..bir yangın ki sönecek gibi degil..bir yangın iste başlatan gibi deli..
Doldur kalemimi eyy murekep! Cevabı sunulmalı soruların yarım kalmamalı bu savaş.Helal olsun sevgili.Tüm sevdam.. Tüm yangınım..Tüm yanmışlığım..Helal olsun..Ve gözyaşı fırtınalarında ıslanmışlığım oda helal olsun...Şimdi dilimde bir kaç parça isyan bulursan hoş gör..Islandığım ilk yağmursun her gece sensizlikte...
ve...
Doldur kalemimi eyy mürekeb..Boş kalmasın sayfalar..Siyahından AŞK içelim bu gece...