Diyalog

Kişide karşılığı bulunmayan bir şeyin güzellikle ya da iyi niyetle tavsiyesi ısrarlı olunca anlamsız olur! Mesela içki kullanmayan birine, en pahalı, seçkin şarap ikram edilse; iyi niyetle bunun ikram edilende karşılığı olmayınca anlamsız olacak! Aynı şekilde ibadet ve inanç konusunda da bazısı iyi niyetle ısrar eder bu da karşılığı yoksa zorlama olur!



Son tahlilde; insanlar birbirine “İyi” olanı tavsiye ederken bunun tavsiye edilende karşılığı var mı yok mu ona da dikkat etmeli. Tavsiye edilen her ne ise; dinsel, ideolojik, ahlaki, ırksal ya da diğer şeylerin kişideki karşılıkları önemlidir! Bu karşılık konusu önemsenmez veya karşılık beklentisi dayatmaya yol açtığında görünen de “Kavga” olacaktır! Benim şahsi kanaatim tüm kavga ve çatışmaların özünde bu iyi niyet dayatmaları vardır! Zaten kimse kötü niyetle ısrar etmez! Çözüm; “Teklif var, ısrar yok!” kabul edeni övmek, etmeyeni de yermek zaten kavgaya zemin hazırlamaktır! Ölçülü olmak gerek iyi niyetli ısrarlarda da. Diyalog böyle sağlanabilir! Zaten güzel olanlar toplumda belli bir süreç içerisinde kabul görecek, sabırsızlık edip dayatmak ise karşı, aksi bir tesiri tetikleyecek! Aşırılıklar her zaman karşı güce zemin hazırlar; tahterevallide biri iner, diğeri çıkar! İnenin çıkması için yükselenin inmesini gerektirir! Her iki tarafın da yükselmesi istenir ise tahterevallinin orta noktasını yükseltmek gerek! Yani dengeli bir yükseliş için en az salınım gerek toplumsal ittifak ve diyaloğun sağlanması için.

Saygılarımla,
Ahmet Bektaş