Suan 24 yasindayim ve evliyim cocugum yok ama istiyorum ve korkuyorum sakin sanmayinki mutsuz evliligim var aksine mutlu bir evliligim var. cocuk konusu beni cok düsündürüyor anne olmak nasil bir duygu acaba ömür boyu mutlulukmu yasamak yoksa korkuylami yasmak hangisi? bebek güzeldir kokusu bir baskadir saftir temizdir günahsizdir. sevgi bekler ilgi bekler sevgiyle beslenir ilk baslarda cok kolaydir bakmak karnini doyurmak sevgi vermek hep onunla olmak sonra büyüyecek okula gidecek hayat ozaman baslayacak ilk adimlar sayilacak ya sonra genc olacak iste korkular ozaman baslayacak acaba nerde nasil yaklasacagim nasil basaracagiz onu anlamyi dinlemeyi kolaymi yoksa zormu? arkadas gibimi olmali yoksa sinirlimi olmali nasil davranmali? arkadaslari kim hayatla ilgili hayalleri nedir cizgiyi dogrumu ciziyor egrimi her agladiginda kosmalimiyim yoksa beklemelimiyim? hep yanlis bu dogru bumu demeliyim yoksa kendi haline birakip yasayarak ögrensinmi demeliyim? istemedigim seyleri yaptigi zaman karsimi cikmaliyim yoksa onun görüsüne saygi duyup susmalimiyim? ben ne kadar iyi bir anne olmak ona iyilik yapayim derken kötülük yaparsam ya ozaman nasil düzeltirim ya ben yaninda olamazsam tam ihtiyaci oldugu zaman bana gidersem o neyapar ozaman ya hep isyan ederse yanlizligna bensizlige? adini ne koymaliyim ya istemezse ona koydugumuz ismi secme hakki tanimalimiyiz?????????? hep soru hep soru ben anne olmalimiyim hic düsünmeden yoksa hep cok düsünüp olmamalimiyim en iyisi soru isaretlerini birakip yasamak ne demisler yasamadan bilinmez. beni en cok düsündüren hep iyiligi ögretipde kötülügü bilmeden ya kötülük gü tanirsa tercübesizce ozaman ne yapmali iste essas soru bu???