Anlatın körpecik fidanlara. Hayatın inişli ve çıkışlı olduğunu. Yükseldiklerinde şımarmasınlar, kibir sarmasın ruhlarını. Tökezlediklerinde ise şaşırmasınlar, direnmek için kaybetmesinler umutlarını.

Oyun oynamalarına fırsat verin. Hatta fırsat yaratın. Koymayın sizin bile anlamını bilmediğiniz kuralları. Ne olmuş yani üzeri kirlense? Koşarken düşüp dizini incitse. Düşünce kalkmanın , canı yanınca ağlamanın gereğini hissetse. Arkadaşlarıyla oynarken müdahale etmeyin, sadece uzaktan gözlemleyin. O da tedbir olsun diye. Sorunlarını kendileri halletsinler. Yenmek güzeldir ama bir de yenilmeyi öğrensinler.

Doğanın bir parçası olduğunu hissettirin. Kuşların ve rüzgârın sesini, denizin mavisini, ağaçların gölgesini. Çimlere basılmayacak demeyin sakın. Olur mu hiç! Çimler onun için orada. Çıplak ayak deneyin beraber. Emin olun çimler bile size teşekkür ederler.
Çiçeği koparıp incitmeden koklamanın keyfine varsın. Varsın ki ömrünce yoluna çıkacak güzelliklere de aynı özenle davransın.

En iyi arkadaşı bilgisayar olmasın. Kendine sanaldan bir dünya yaratmasın. Arkadaşlığın önemini kendi arkadaşlarınıza verdiğiniz değerle anlasın. Ona örnek olun ki küçük yaşlarda yalnızlıkla tanışmasın.

Şımartın onu. Parayla ya da hediyelerle değil, sevginizle. Sevmekten zarar gelmez. Sevilmekten hiçbir çocuk şikâyet etmez.

Başarılarını övmeyi ihmal etmeyin. Es geçmeyin sakın gün içinde yaptığı güzel davranışları. Övdükçe bakın, nasıl da değişiyor dünyaya bakışı!

Elbette üzüleceği anları da olacak, kalbi kırılıp acıyacak. Birlikte gülüp eğlenmek kadar, sarılıp ağlamalar da hayatınıza anlam katacak.

Âşık da olacak bu minicik kalp. Neden bunca kalp dururken onun kalbi diye tık tık atacak. İlk aşkını kim bilir ne sâfiyânelikle yaşayacak. Âşık olmayı sadece filmlerden, okuduğu kitaplardan değil de yaşayarak tanımlamaya çalışacak. Aşkın sonunda acı da çekse, hiç aşkı tatmamasından iyidir bence.

Karşılaştırmayın onu hiçbir çocukla. Her çocuk ayrı bir dünya. Onunla bununla mukayese etmek, içten içe fesat sokar çocukların arasına. Kıskançlık görünmez bir arkadaş olur, sınıfta, parkta, oyun alanlarında.

Hatalarını onun yerine düzeltmemek ya da eksiklerini onun adına tamamlamamak lâzım. İleride, büyürken, telâfi etmenin nasıl bir çaba gerektirdiğine dair malzemesi olsun.
Her an onun yanında olamayacağınız gerçeği de size kalsın.

Çocuğunuz insan olma yolunda hızla ilerlerken geçin karşısına.
İzleyin bakalım neler oluyor yarattığınız dünyada.


ÖZDEN HORAN
EDİRNE-2008