Hele düştü mü sevda acısı yüreğe sığmasısınız hiç bir yere, karanlıklar yoldasınız olur nice zaman ıslatırsınız gizlediğiniz gözyaşları ile yastığınızı, sonra yattığınız yatak bile batar olur. Gecelerde uyuyamaz olursunuz bir oyana dön bir bu yana. Sonra anlarsınız gecelerin ne kadar sessiz olduğunu ve sızı gizlemek için özel bir an olduğunu. Pineklersiniz pencere kenarlarında nice sabahları şafak ile günün ilk ışıklarında. Sonra buda kesmez sizi dar gelir dört duvar yumruk kadar et parçası olan yüreğinize. Sonra atarsınız kendinizi dışarıya kalabalık arasına sözde ama nafile o koskoca kalabalıkta yapa yalnızsınız aslında.
Yürek dar gelir paylaşmak istersiniz sızısını ama sizi kimse anlayamaz ki konuşulanlar bos söylenenler nafile. İçinizden serdiniz "bu beni dinlemiyor bile" diye.
Alında ararsınız ellerini, sesini, gülüşünü, kokusunu, ya da bir telefon zilinde medet umar olursunuz. Bu arayan o mu ya da bir mesaj sadece merhaba dese kâfi dersiniz ama yürek acılar içinde gerisi nafile...


deneme

03.03.2008
18.52
Cem Murat SELVİ