Müslümanlar olarak ne yapacağımızın, ne yapmamız gerektiğinin bilincinde değiliz. Çünkü düşünmüyoruz dolayısıyla da bilmiyoruz. Zaten yaşıyor olduğumuz şu zamanda Müslümanım diyen azınlığa söz hakkı verilmemekte. Biz Müslümanlar olarak toplumun gelişiminde etkin bir rol sahibi değiliz. Konuk oyuncu bile değiliz. Sadece ‘iğrenç’ bir filmin izleyicisi olarak kalıyoruz. Olan-biteni kendi kendimize konuşup duruyoruz. Oysa olması gerekenleri konuşup bir Müslüman olarak, salih bir mü’min olarak toplumun değişiminde etkin bir rol sahibi olmamız lazım. Ama günümüzde finansal kapitalizm kültürünün toplumun değişim ve gelişiminde etkin bir rol alması bizi ekarte ediyor. Bu yüzden, bugün biz Müslümanlar ontolojik anlamda ‘’sesi sonuna kadar kısılmışlar’’ olarak biliniyoruz
Artık sesimizi duyurmanın yollarını bulmalıyız. Fısıldayarak değil.. avazımız çıktığı kadar bağırmalıyız. Kim olduğunu bilmediğimiz, tanımadığımız, hiç görmediğimiz kişiler tarafından dünyaya; kapitalist, gerçeğe kendi çıkarları doğrultusunda yaklaşması gerektiğini aşılayan, insanların boynuna zincir atan, zihinlerine türlü türlü prangalar takan sığ bir kültür yön veriyor. Buna izin veremeyiz. Olduğumuz yerde kalmamalıyız artık. Kalamayız da. İslami bir dünya için mücadele etmeliyiz. İşte bu noktada biz Müslümanlara düşen, bu kültüre karşı alternatif bir kültür, bir yaşam tarzı oluşturmaktır. Avazımız çıktı kadar bağıralım derken bunu kast ediyorum. Sesimizi yükselteceksek bunun için yükseltelim. Yoksa bunun dışındaki hiçbir ses yükseltilmeye değmez.