Pazar Günlüklerim 3

Yaşlı bir çift geçti önümden. Önce kadın, elinde poşetlerle, arkasında eşi...Adam geçti, sonra geri döndü, çiçekleri incelemeye koyuldu. Kadın baktı arkasına; ’Evde çiçek dolu, yer kalmadı, hadi yürü’ dedi İçimden tebrik ettim kadını, tıpış tıpış arkasından yürüyen kocasına bakarak

İkinci hafta pazardayım yine. Karpuzcu, fındık toplamaya gidecekti. Bana ’Abla sen haftaya gel, benim yerim boş kalacak, buraya açarsın tezgahını’ tembihini dinledm. Gölgedeyim yine

Etraftaki meslekdaşlarımın; ’Hoşgeldin abla’ ile karşılamaları, beni mutlu etti.

Daha bir tecrübeli, daha bir ahali den hissettim kendimi.

İlk hafta bir hanım alışveriş yapmıştı. Bir saksı daha almak istemişti de, parası çıkışmamıştı. ’Hediyem olsun’ diyerek, beğendiği saksıyı vermiştim. Bu hafta geldi yine, yüm ısrarlarıma rağmen, parasını verdi o saksının. ’Al işte Serap, mutlu olman için bir sebep daha’ dedim kendime

Geçen haftanın aksine, daha çok soran oldu, ve daha az alan. Kazanç, önceki haftanın yarısı kadar. Olsun..Hiç üzülmedim. Canım Arkadaşımın dediği gibi; bazı haftalar sıfır kazançla döneceğimi de biliyorum. Ve bu beni yıldırmayacak..

Pazara girdiğimde, sonbahar kokusu geldi burnuma. Taze cevizler, safran sarısı üzümler, iştah kabartan incirler, turşuluk yeşil domatesler, lahanalar ve kereviz yaprakları..Çok severim yeşili bol, kış pazarlarını..

Ve sanırım bu kış, bol bol göreceğim, alacağım, yiyeceğim, içime çekeceğim kokusunu.......