"KENDİNİZDEN ZİYADE BAŞKALARI İÇİN ETTİĞİNİZ
DUALAR DAHA MAKBULDUR! "

Yukarıda ki vecizin öğretisi ve inanmışlığı ile yaşamıştı .O nedenledir ki hep layık olanlara,müşkülde kalanlara ve yakınları ile dostlarına duasını esirgememişti.
Bugün onun ihtiyacı vardı dualara. Takdir elbette ki Yaradana aitti.
Küresi avuçların da dünyanın..istediği gibi oynadı biraz öncesini unutarak ve olacakları da umursamadan.. Merkez üssü ;ne kadar çevirip dursa küreyi, gelip duran sevgili İlko’su idi.
Tedirgindi çok..Çaresiz ve ürkek,acz içinde.. Korkuyordu..Huşu ile açıldı elleri Allah’ına ... En iyi bilendi ikisini.. Fazla söze gerek yoktu işte ..Yaşayamazlar dı görmeden birbirlerini ...Onda kalmalıydı o siyah gözleri.. Çünkü adam o gözlere asılı kalmıştı..
Ağlıyordu adam.. Ve nedense ağlaşıp döküyorlardı yağmurlarını çise çise bulutlar...Neden kavgalaşıp,çarpışıp çakmakta idi şimşekler.. Neden bu huzursuz kararmalar.. Sanırım eşlik ediyorlardı, tedirgin gözyaşlarına.
Haykırıyordu içinden canhıraş sessizce : "olsun bozulsa da gözlerin, istemem yenisini...tamir ettiririz...bir sende var o şahane gözler..alışmışım, dalmışım derinliklerine, mesken tutmuşum onda yaşamı..onlar benim,bizim...vermem,değiştirtmem.. ben o gözlerin de öleceğim !!! " diye..
Ve devam etti; ağlayarak hıçkıra hıçkıra "O siyah gözlerde yakaladım ben sevdayı..onlarda öğrendim yaşamayı..bir köşesinde kıvrılıp yattım.. birlik oldu gözlerimiz öyle baktım. Neler gördük, neler yaşadık gündüzünde gecesinde ...bir ömürdü geçen birlikte
hadi gayret bebeğim ben hep yanındayım..aç gözlerini aç ..aç ...dünyamıza!!! "
45 yıldır yürümüşlerdi bu yaşam yolunda el ele; göz göze...İyi de güzel de; hep baktılar gözlerinin içine.. Güldüler.. Ağladılar.. Ama hep birbirlerini gördüler !!!
Adam istemedi yenisini.. Tamir ettirdiler mahir eller de.. AvUÇLARINA aldı ellerini ve fısdıldadı kulağına :" Heyecanlanma , korkma bitanem.. Ben yanında olacağım hep.. Açtığında gözlerini göreceksin beni,daha iyi ...
Bir sende var o şahane gözler..alışmışım, dalmışım derinliklerine, mesken tutmuşum onda yaşamı..onlar benim,bizim...vermem,değiştirtmem.. ben o gözlerin de öleceğim...
Duam senin,bizim...Hadi bebeğim,Allah’ımıza emanetsin !!!!! " ...
Onlarca dostun yakarışı kabul görmüştü Yaradan tarafından ve sağlığına kavuştu kadın..Yeniden yaşamaya başladı gülen gözlerinde.. Kirpikleri bayramlara eşlik etmekte, artık onlara düğün dernek.. ADAM VE EŞİ , tamiratı biten anılarında ve daha doyumsuzluklarına yaşamın gözlerinin bir kenarında dinlenirken; devam ettiler sevinçle...
Artık;mavi ve sakindi deniz.. Birden kan rengine dönüştü; dalgalar hırçınlaştı siyahlara büründü.. Göç etti martılar.. Bir kızılca kıyamet koptu, kayboldu yakamozlar.. martı kanatlarında dönünce kadın.. Süt limana döndü deniz !!!